AVA’70 crew kleurt binnen de lijnen
Klokslag 06.00 uur in de vroege ochtend van donderdag 18 juli vertrok de crew van AVA`70 per fiets vanaf Het Noorden van Aalten naar het terrein van de Zwarte Cross. Onder het motto “Vier het leven” peddelde het clubje, volop genietend van de opkomende zon, richting het festivalterrein. De AVA`70-janen hebben door de jaren heen als vrijwilligers een enorme staat van dienst opgebouwd en krijgen dan ook steeds meer verantwoordelijke taken toegewezen. Dat was dit jaar zeker niet anders.
Na het inchecken werd het tiental om 07.00 uur verwacht op het plaatselijke gemeentehuis en dan weet je natuurlijk al lang dat dit weer een zeer exclusieve taak gaat worden. Spannend natuurlijk, maar ook nieuwsgierig uiteraard welke plannen de organisatie heeft met de dravertjes? Chef de mission, Jeroen, nam de AVA`70-groep na een hartelijke begroeting gelijk apart en gaf aan onnoemelijk trots te zijn, dat juist hij de leiding had gekregen over het selecte Aaltense gezelschap. De opdracht voor deze ochtend was kort en duidelijk: zorg dat de kampeerders keurig op de plek komen te staan!
Oké, dat lijkt een misschien eenvoudige opgave, maar dat is het zeker niet! Het terrein is een bunder of 12 en zal worden bevolkt door vele duizenden feestvierders, dus dat vraagt om een strakke organisatie en vraagt van de AVA-janen een zeer gedisciplineerde houding. Op de grote weide waar het gras zeker twee kontjes hoog was, stonden ook nog eens verschillende banen gekalkt, waar binnen zich niets mag bevinden. Dus geen stoeltje, scheerlijn of haring binnen de blauwe strepen, want de veiligheid gaat boven alles en feitelijk zijn dit de vluchtzones, maar ook de wandelpaden en de route voor hulp bij trammelant. Kortom…. discussie niet aangaan, tegenspraak niet tolereren, maar vooral je gezag laten gelden.
Uiteraard was de Aaltense brigade wel wat geschrokken van de zwaarte van de opgedragen taak, maar besloot er unaniem vol voor te gaan. Met strakke smoelen verspreidde de groep zich over het terrein en ging men uiterst serieus aan de bak. De werkwijze bleek perfect te werken, want de campinggasten, zetten zonder tegensputteren keurig hun 2, 3 of 17 persoonstent binnen de lijntjes. Uiteraard was er door de club een noodscenario besproken. Bij lichte muiterij zou het tweetal aanwezige, uiterst charmante dames worden opgeroepen, om eens even duidelijk te gaan maken, wat nou precies de bedoeling was. Mocht het nog verder uit de klauw gaan gieren, dan werd de grijze eminentie, Johan Assink, naar de plek des onheils gedirigeerd. De dik 70-jarige, goedlachse maar streng doch rechtvaardige routinier hoefde slechts 1 keer een blik te werpen naar een zestal snuitertjes uit Bovenkarspel en toen ging zijn naam al als een lopend vuurtje over het kampeerterrein.
Verdere problemen bleven natuurlijk uit, want je wilt natuurlijk niet het risico lopen, dat ome Johan komt buurten. Sterker nog, het respect voor de groep controleurs nam al snel toe en overal gingen de gasten met de AVA-knasters in gesprek en de sfeer was buitengewoon goed. Het werd zelfs, met het toenemen van de temperatuur, alleen maar beter en beter. Teamhoofd Jeroen was dan ook geweldig tevreden over de amicale werkwijze van zijn cluppie en besloot om de directie van het festival persoonlijk op de hoogte te brengen van de buitengewone prestaties, die er door het tiental hardlopers in de kampeerweide was geleverd. En dan te bedenken, dat de Zwarte Cross eigenlijk nog moest gaan beginnen.
