Julia en Vera leveren elke week een Core training filmpje af .

Het is donderdagavond, even voor half 7 en buiten miezert het….

Hoofdtrainer Marco van Rijs heeft er net een pittige solotraining op zitten en is zich aan het voorbereiden om zijn eigen oogappel nog even op de fiets te begeleiden door het Barlose buitengebied. Op hetzelfde moment is wegkapitein Pietje op een schapenvachtje in zijn bijkeuken de stretch/stress-oefeningen aan het doen. Terwijl vrouwlief Francis de vaat doet, werkt de sympathieke trainer zich in het zweet, voordat ook hij naar buiten gaat om wat duurwerk te doen. Baten is naast grondlegger normaliter ook trainer van de Kneuzengroep, die in feite een legale tak van de B-selectie vormt. De leden mankeren in principe wat aan het gestel en kunnen dan een verzoek doen om bij dit gezelschap toe te treden. Echter, er wordt dusdanig hard gelopen, dat het waarschijnlijk bij deze club vooral gezocht moet worden in de verschillende haperingen tussen de oren. Het peloton van Peter groeide de afgelopen maanden explosief en het is er bovendien altijd machtig gezellig, net overigens de lopers bij de B-selectie gewend zijn. De trainer maakte zich echter nogal zorgen of zijn pupillen deze barre tijden van corona wel door zullen komen. Ook de verantwoordelijke coach van de B-selectie, de nog immer jeugdig ogende van Rijs, is hier niet helemaal gerust op. Gelukkig toont de groep zich veelal bijzonder volwassen en initiatiefrijk, door zelf groepjes te gaan vormen en vanaf de diverse locaties in de regio te gaan trainen. Het verantwoordelijke duo juicht dit uiteraard van harte toe en heeft hierin louter een stimulerende rol in. Clubafspraak is hierbij echter wel, dat de groepsgrootte beperkt blijft tot een kwartet, maar ook een triootje is toegestaan. Nu vinden de meeste activiteiten in het donker plaats, dus wordt er wel een beroep gedaan op het gezonde boerenverstand. Het is natuurlijk prachtig dat de leden van het B-peloton elkaar zo opzoeken en de verbinding zoeken. Er groeien zelfs heuse vriendschappen en dat is uiteraard pure winst. Over het algemeen zijn de verhoudingen overigens al buitengewoon goed, maar toch heeft deze tijdelijke groepjesvorming een zeer positieve uitwerking. Na menig training wordt er gezellig een kopje thee gedronken, op afstand uiteraard, maar gunt men een clubgenoot ook eens een kijkje in andermans keuken, wordt de postzegelverzameling getoond of kennis gemaakt met de partner van de AVA-jaan. Hierin schuilt natuurlijk ook wel weer een klein risico, maar je kunt natuurlijk niet alles uit de weg gaan. Daarnaast is het natuurlijk prachtig dat de samenstelling van de loopgroepjes zichzelf aanstuurt. Leeftijd, kleur, geslacht, politieke voorkeur…. Het maakt allemaal niets uit. Onderweg ontstaan op deze wijze uiteraard mooie en fijne gesprekken, die een hardlooptraining zomaar tot een heel waardevol samenzijn kunnen maken. En wat de denken van het ontstaan van nieuwe trainingsvormen? Je zou het niet verwachten, maar het gebeurt gewoon. Voor deze coronaperiode had toch nog nooit iemand van de KEK-methode gehoord en dit blijkt nu al een zeer populaire variant te zijn, die je als loper absoluut sneller maakt. Er ontstaan ook geweldige initiatieven om de onderlinge band tussen de B-selectie te versterken. Zo maken de youngsters Veer en Juul wekelijks een vlog met workout-oefeningen voor de Kneuzengroep. Hier zitten natuurlijk normaal gesproken de meest krakkemikkige dravertjes van de meute en die kunnen natuurlijk wat extra rek -en strekoefeningen wel goed gebruiken. De beelden zijn extra aantrekkelijk gemaakt door ze te voorzien van een opzwepend muziekje. Coach Pietje Baten is uiteraard bijzonder in zijn sas  met de rol die deze jonge raspaardjes al direct op zich nemen in zijn korps. Lichamelijk mankeert er niets aan dit tweetal, maar in deze barre tijden komen ze natuurlijk van alles wel een beetje veel tekort. Sociaal als de trainer van de Elite B-formatie is, besloot hij zich te ontfermen over de dames en  ze toe te laten tot zijn illustere gezelschap. Zij stellen hem met hun wekelijkse oefeningen bepaald niet teleur en dat roept alom veel waardering op.

Naast het kwartetlopen dagen de B-lopers elkaar ook op andere gebieden uit. Zo lopen er inmiddels al afspraken om samen een mountainbiketocht te gaan maken. Dan hebben we het overigens niet over zomaar een lullig samenzijn om naar de prachtig gekleurde herfstblaadjes te gaan koekeloeren, maar een beest van een 50 à 54-kilometer tocht door het heuvelachtige en woeste buitengebied van de Heelweg. In een mum van tijd zat de inschrijving voor deze gewillige activiteit vol, dus werd direct een jaloersmakende rit  georganiseerd in de buurt van het kasteelrijke Vorden. En wat natuurlijk niet uit kon blijven was het uitwisselen van culinaire hoogstandjes. De eerste gerechten werden gisteren al door meesterkok Dirk met zijn maatjes gedeeld. De zingende buschauffeur kent geen geheimen en alle ingrediënten staan gewoon openbaar, waarbij het gebruik van zakjes en pakjes overigens verboden is. Het succes is gelijk zichtbaar, want de eerste bestellingen staan inmiddels al genoteerd.

De klok op deze donderdagavond wijst inmiddels 23.42 uur aan. Hoofdtrainert van het B-peloton, Marco van Rijs, heeft de begeleidende fietstocht als trainer van zijn dochter overleefd, al leverde hem dit wel een zeiknat pak op en bibberende handjes. De gel in zijn haren bleek ook nog eens in zijn ogen te zijn gelopen, dus hij moest alweer alderbarstend diep gaan. Een derde douchebeurt binnen enkele uren blijkt noodzakelijk en als je dan een bloedhekel hebt aan water is dat geen lolletje. Op Strava ziet hij echter, dat er weer puike prestaties zijn geleverd door zijn pupillen en snel schuift hij nog effen een briefje van het buitengewoon gezonde teamrecept naar zijn lief. Enkele kilometers verderop zit Kneuzentrainer Pietje Baten in een lekkere ligstoel bij het knapperende haardvuur. Hij heeft op deze avond een skitterende baggerrun door IJzerlo afgewerkt, samen met een trouw volgzaam trio landlopers. Via de app leest ook hij, dat de volgelingen van de B-selectie de regen volop hebben getrotseerd en weer een prachtige trainingsavond hebben afgewerkt. Er zijn deze avond weer mooie verbindingen gelegd, dat is wel duidelijk. Trots als hij is, trekt hij nog een welverdiend flesje Herfstbokje los en glimlachend kijkt hij naar de vlammen in zijn sfeervolle potkacheltje.

Mooi dat dit kan……..               

 Restylers Wim en Geert

Na 4 edities proefdraaien tijdens de Boekeldercross 2019 was iedereen in het algemeen en de gebruikers in het bijzonder het er volledig over eens: een mooie jurywagen in eigen beheer, zou een geweldige aanwinst zijn voor AVA`70. Aanvankelijk werd er nogal lacherig gedaan over de pipowagen van het koppel Marco en Bart, die tijdens wedstrijden o.a. verantwoordelijk zijn voor de tijdsregistratie. Maar gaandeweg de competitie zagen velen er toch zeker wel het voordeel van in. De jury staat natuurlijk te boek als uiterst snel en secuur, dus ze hebben ook echt wel een grote gunfactor om hoog en droog te mogen zitten. Nee, de wens moest eigenlijk maar in vervulling gaan dus werd er een verzoek, vergezeld van 16 A-4`tjes met voordelen en pluspunten bij het bestuur op tafel gelegd. Tuurlijk, het is als atletiekclub maar weinigen gegeven om te beschikken over een eigen onderkomen voor juryleden en tijdsregistratie, maar bij AVA`70 hebben zich in het verleden al wel meer zaken voorgedaan, die feitelijk als onmogelijk werden bestempeld.  Het bestuur zwichtte zonder twijfel voor de aanvraag en gaf er joviaal een klap op.

Patrick Ikink begon direct met het aanboren van zijn groots opgebouwde sponsornetwerk en na 3 telefoontjes was het al bijna raak. De aimabele Barloër gooide nog een extra dosis van zijn charmes in de strijd en dit hielp als de bliksem. Het Oldenzaalse bedrijf, NEMACO Bouwmachines had nog wel iets aantrekkelijks op de plas staan en besloot een roodgekleurd onderkomen beschikbaar te stellen. Omdat AVA`70 dit jaar haar 50-jarig jubileum viert, werd zelfs besloten om de toekomstige jurywagen als cadeau te schenken. Hoe mooi is dat?

Het voertuig werd naar Aalten gerold, waar het op de accommodatie van AVA`70 even de tijd kreeg om te acclimatiseren. Intussen werd er een beetje nagedacht over het licht oppimpen van het onderkomen, waarbij ook de toekomstige gebruikers mochten meedenken. De doelstelling was om bij het begin van de wedstrijdenreeks van 2020 te pronken met de eigen jurywagen, maar dit plan kon gelijk overboord. Niet het coronavirus, maar veel meer het wensenlijstje van het duo Wesselink-van Rijs bleek hiervan de oorzaak. Een enorm scala aan verzoekjes en aanpassingen werd er overhandigd en er mocht niets aan het toeval worden overgelaten, zo gaf het tweetal aan. Dit zonder met de ogen te knipperen, overigens. Tuurlijk, het sympathieke koppel legt de lat altijd hoog, maar deze eisen waren toch wel lichtelijk overdreven. Dansvloertje, kabelgootjes…. Het loog er niet om.

Afijn, er werd besloten om er maar volledig voor te gaan, dus werd er snel een team met specialisten geformeerd met onnoemelijk veel kwaliteiten. En dan hebben we het zeker niet alleen over de prestaties op hardloopgebied.

Geert Kip is van (bijna) alle markten thuis, dus kreeg hij de coördinerende rol. Normaal gesproken is een dergelijk aanspreekpunt gelijk schietschijf, maar Kiplegat had de zaakjes puik in orde en het plan van aanpak werd uitgerold.

Eerst werd de binnenzijde lichtelijk gestript en  dat verliep zeer voorspoedig. Gerwin Jansen Eupe, directeur van het gelijknamige schildersbedrijf uit Bredevoort, kitte even snel de kiertjes en naadjes alvorens Kippie zelf met de kast aan de gang kon met de verf die Eupe gratis en voor niets beschikbaar stelde. Kijk, dat geeft de zaak RAL-kleur natuurlijk. Een mooie dekkende laag werd aangebracht en het geheel kreeg een heel ander aanzien. De vloer was al weer een ietske ingewikkelder onderdeel van het project. Er stonden immers kabelgootjes op het wensenbriefje van de toekomstige bewoners, dus dat vraagt wel enig denk- en vooral vakwerk. Wim Rensink is in dat soort situaties dan natuurlijk de juiste man op de juiste plek. Ineke Graven, een talentvol raspaardje uit de hardloopstal van Marco van Rijs schoot AVA`70 te hulp en besloot een hele mooie laminaatvloer te schenken. Een fijn gebaar richting de vereniging maar ook wel een beetje naar haar coach, aan wie ze veel dank verschuldigd is…. “De sloffert” zaagde en lijmde de stroken minutieus op de vloer. Ernst-Jan luiten zal hier en daar nog wat electra gaan aanpassen, want voldoende en goedwerkende stroompunten zijn natuurlijk wel een belangrijke voorwaarde, om de tijdregistratie, printer, laptops, het koffiezetapparaat en natuurlijk het straalkacheltje te laten werken.  De metamorfose zal binnenkort volledig worden afgerond als de buitenzijde geheel wordt opgekleurd.

De jurywagen is omgetoverd tot een luxueus 4*-onderkomen, waar de gebruikers veel plezier aan zullen gaan beleven.  Bovenal is AVA`70 weer een prachtig, opvallend pareltje rijker!

Laat de wedstrijden maar komen……          

Bij AVA`70 wordt alles in het werk gesteld om de accommodatie coronaproof in te richten en dit ook zo te houden. De kleedkamers worden al maanden  niet gebruikt en komt er alleen water uit de douchekoppen  als de legionellaklok dit vraagt. In het clubhuis is een routing uitgezet, die bezoekers de weg wijst van binnenkomst tot de uitgang. Op elke hoek van het complex staat er een desinfectiepompje, dus iedereen kan ook zelf zorgen voor schone en bacterievrije handen. 

De maatregelen zullen voorlopig nog wel een poosje gelden, dus besloot Gerben Schepers van SEL Chemie om AVA`70 van een flinke voorraad desinfectiemiddel te voorzien. Sterk spul overigens, want het goedje bevat maar liefst 80% alcohol. Daarbij schat hij de kwaliteiten van zijn clubgenoten hoog in, want er staat met grote letters op het etiket aangegeven, dat de gel alleen bestemd is voor professioneel gebruik. Uiteraard is men bij AVA`70 erg blij met deze bijzondere sponsorgift van SEL Chemie!