In memoriam: Gerbrand Karsten
Herinneringen aan Gerbrand Karsten
(Deelnemer aan drie Elfstedentochten en drie marathons!)
Mijn eerste herinnering aan Gerbrand Karsten gaat al verder dan mijn lidmaatschap van AVA’70. Ik was met mijn moeder en broertje aan het wandelen in de buurt van het Loohuisbos toen een groepje hardlopers ons tegemoet kwam. Wie het waren weet ik niet meer, maar eentje was enorm aan het hijgen en puffen. Volgens mijn moeder was dat meneer Karsten en leek het erop dat hij het groepje niet meer lang bij zou kunnen houden. Dat leek mij ook, ook al had ik van hardlopen nog niet veel verstand. Het enige dat ik wist was dat meneer Karsten de vader was van Wieke die net als klasgenoot Lienke te Brake lid was van AVA’70. Wist ik veel dat hun beider vaders ook heel fanatieke hardlopers waren.
Toen ik zelf lid werd van AVA’70 liep ik al snel met de herengroep op de zaterdagmiddag een lange duurloop mee. In dat groepje liep ook de hijgende en puffende, soms sloffende meneer Karsten mee. Weer kreeg ik het idee dat deze duurloop voor hem veel te lang zou zijn. Maar omdat niemand er enige aandacht aan schonk en de kilometers steeds verder onder onze hardloopschoenen voorbij tikten en vooral omdat meneer Karsten gewoon bij ons bleef lopen, zei ik er maar niets van. We kwamen, inclusief meneer Karsten, weer veilig op de Hamelandbaan aan en omdat we beiden lopend naar de baan toegekomen waren, moesten we beiden nog een stukje terug naar het dorp. De een naar de Molenstraat, de ander naar de Varsseveldsestraatweg