Een twintigtal AVA`70-knasterds waren aangetrokken om op de vrijdagochtend als camping-assistenten de handen uit de mouwen te steken op de Zwarte Cross. Het mooie van dit volslagen nieuwe avontuur was, dat niemand precies wist welke taakomschrijving er bij de functie hoorde. Om goed beslagen ten ijs te komen, was er voor gekozen om het gezelschap zo gemêleerd mogelijk te laten zijn en bij de selectie was de stressbestendigheid zelfs tevoren uitvoerig getest. Wat te denken van Lianne, die ook nog eens een volle achternicht blijkt te zijn van Willem “de neus” Holleeder. En Erwina, wiens hartslag na drie dagen eindelijk weer gezakt bleek tot beneden NAP. Niet te vergeten Bartje natuurlijk, die na 3 dagen gruwelijke griep als herboren leek en zich fris en bijna fruitig weer meldde. Kortom..…  de kwaliteit droop er aan alle kanten vanaf en vol zelfvertrouwen meldden de geelhemden zich aan de balie, rond half 7 (!).

De accreditatie werd aan een kleine check onderworpen, maar alle seinen gingen langzaam op groen, dus werd er koers gezet in de richting van het plaatselijke Gemeentehuis. Zoals gebruikelijk, draaide de ambtelijke molen redelijk traag op dit vroege tijdstip en onze baas voor 1 dag, Sjaak, was ook in geen velden of wegen te herkennen. Uiteindelijk meldde de goedlachse kerel zich en hij gaf aan zelfs de redacteur te zijn van de Zwarte Cross-krant, die wij moesten gaan bezorgen op de camping. Werkelijk waar, een mooiere taak kun je je eigenlijk niet bedenken op dit onnoemelijk grote feestterrein. De chef wilde ons nog enige angst inboezemen, door te vertellen dat er een dikke 37.349 lezers zijn op het tentenkamp, maar daarmee kreeg hij de lachers op zijn hand, want hardlopers kun je natuurlijk wel om een boodschap sturen.

Die van AVA al helemaal, want de sprint werd er gelijk ingezet en de verspreiding ging dan ook als een tierelier. Het struinen tussen de veelkleurige tenten door, bleek echter best ingewikkeld, want enig logica zat er niet in de opstelling en als je even niet oplette, lazerde je knalhard over een losse scheerlijn, een verdwaalde schoen of een rol toiletpapier. Hier en daar zat er op dit vroege tijdstip een gast voor de tent, maar het bleef vaak onduidelijk of hij de slaap al uit had of nog moest beginnen. Steeds vaker ging er een tentrits omhoog en de walm die er vervolgens uitstroomde, had weinig weg van eau de cologne 47/11, laat staan Nina Ricci of Hugo Boss. Nee, de uitstoot van stikstof kreeg deze morgen zeker een negatieve impuls en dat komt de talloze boeren op het terrein waarschijnlijk wel op een waarschuwing te staan. Dit mag en zal de pret overigens zeker niet gaan drukken. De roep om gitzwarte koffie  zwelde inmiddels flink aan, maar de organisatie had de kapitale fout gemaakt, om deze job uit te besteden en hiervoor geen AVA-janen in te zetten. Dit komt ze natuurlijk duur te staan, want als deze club ergens goed in is? Maar goed… je kunt een mispeer maken, zo zullen we maar denken. De enorme stapels kranten vonden gretig aftrek en opvallend was eigenlijk de grootse vriendelijkheid, waarmee het gratis nieuws in ontvangst werd genomen en doorgesnuffeld.

Een tweetal dravers ging aan het vrijbuiten en bewoog zich in de richting van een verboden gebied, genaamd Grasnopolsky. De 12*-camping, waar altijd een serene rust heerst, ontvangt in de regel geen onaangekondigde gasten, maar het duo nam de proef op de som en wist de security met een list, zonder bedrog, om de tuin te leiden. De indringers verkregen zo toegang tot het Walhalla van Neerlands origineelste pretpark en bezorgden het Zwarte Cross-nieuws met een big smile. Vriendelijk werden de gasten een goedemorgen gewenst en hier en daar vond er een gesprek op hoog niveau plaats.

De klok wees inmiddels een uurtje of 10 aan en het was de hoogste tijd geworden om de grootste langslapers van het laatste nieuws te voorzien. De AVA`70-formatie wilde zich nog even op de gevoelige plaat vast laten leggen en een fotograaf bleek heel erg snel gevonden. In rap tempo schoot deze klompendrager een teamshot of 23, waarbij het ene beeld nog mooier was dan het andere. Tenminste, dat vond hij zelf. Afijn… hij blij, wij blij en de organisatie tevreden, want op een drietal kranten na, misschien een paar meer, was de volledige oplage bezorgd!

Zoals het er naar uitziet, zullen alle AVA`70-nieuwsbezorgers een verlenging van hun contract krijgen en de verwachting is, dat dit geweldige nieuws met gejuich zal worden begroet!

Marijke Stronks heeft nog tijd om te zwaaien.. in haar Kielzog de goedlachse Harro Rijnsaardt en Judith Boomkamp.

De GUV Walfortloop, die jaarlijks vlak voor de vakantie wordt georganiseerd, werd dit jaar afgewerkt onder tropisch warme omstandigheden. Desalniettemin hadden 270 atleten zich aan te melden, voor deze wedstrijd met start en finish op het complex van AVA`70.

Even na 19.00 uur gingen 44 jonge talenten van start voor hun wedstrijd over 1000 meter. Op de baan genoten ze van de vele aanmoedigingen en deden enorm hun best. Bij de jongens kwam AVA`70-pupil het dichtst in de buurt bij het podium met een mooie vijfde plaats. Bij de meisjes was er een prachtige eerste podiumplek voor Lena ter Haar. De oudere jeugd ging op pad voor een heen- en weer parcours met een pittige passage van de fietstunnel. AVA-janen Mats Lievers en Thom Berkelder waren in een felle strijd gewikkeld, waarbij Mats uiteindelijk de tweede plaats voor zich opeiste en Tom derde werd op twee tellen. Bij de meisjes een geheel geel-blauw podium. Evie Scholten trok op overtuigende wijze de winst naar zich toe en haar trainingsmaatjes Lune Mateman en Liese Horning werden respectievelijk tweede en derde.

Om 19.45 uur viel het startschot voor de Senioren, die op pad gingen voor hun wedstrijd over 5 of 10 kilometer. Direct vormde zich een heel lang lint van maar liefst 200 atleten, die na een ronde op de baan in de richting van het prachtige buitengebied `t Walfort liepen. De tropische temperatuur zou zeker een zeer bepalende rol gaan spelen en menig atleet paste het tempo goed aan en van de ingerichte waterpost werd dankbaar gebruik gemaakt.

Bij de 5-kilometerwedstrijd ging Mark te Brake er vandoor en duldde geen tegenstand en met een hele knappe eindtijd van 16,40 minuten kwam hij solo over de meet. Het jeugdige talent, Tijn Piest toont al langere tijd aan in prima vorm te verkeren en pakte de tweede plek in de eindrangschikking.

Annemarie Arentsen toonde zich bij de dames veruit de sterkste en liep in een strak tempo naar de overwinning.

Bij de 10 kilometer was de Aaltense survivalatleet Hans Waalder het beste bestand tegen de warme omstandigheden en liep solo naar een prima eindtijd van 36,35 minuten en hield daarmee zijn Duitse tegenstanders op gepaste afstand. Bij de Dames een heel sterk podium met op de hoogste trede Eva Bruil, die naast een groot fietstalent ook een uitstekende atlete blijkt te zijn en finishte ruim onder de 40 minuten. Ineke Graven scoorde de tweede tijd en Renée Houwers werd derde.

De prijzen werden uitgereikt door Bert van Asselt, directeur van wedstrijdsponsor GUV, die veel waardering had voor de prestaties van de honderden deelnemers. Alle atleten kregen een meer dan verdiende medaille en dronken met elkaar de enorme watertank tot en met de laatste druppel leeg.

De inzet van tientallen vrijwilligers van AVA`70 zorgden er voor dat deze editie van de GUV Walfortloop wederom een groot succes werd met een  sportieve, gezellige en ontspannen sfeer! 

Rob Jansen heeft prachtige foto's gemaakt. Klik en zie hier.

Loop 23 augustus mee met de Bruggenloop de laatste uit de reeks Zomeravondlopen van AVA '70.

Alle deelnemers zijn binnen ! 
wat een mooie maar warme GUV Walfortloop kunnen wij bijschrijven.

Zondag 3 juli, even voor 9 uur….

De eerste deelnemers voor de TommyBeusRun melden zich al op het terrein van Intratuin Bredevoort, dat deze ochtend het kloppende hart is voor een bijzondere hardloopwedstrijd. Overal zijn vrijwilligers van AVA`70 is de weer om alles in gereedheid te brengen. Opblaasbogen worden geplaatst, de finishstraat klaar gezet, de verkeersregelaars krijgen instructies en het secretariaat in gereedheid gebracht. Het is een flinke operatie die in snel tempo moest worden georganiseerd, maar ze zijn bij AVA wel iets gewend. Evelien Hillen werpt zich zoals zo vaak op als vrijwilligerscoördinator en als zij de tanden erin zet, dat kun je ervan uit gaan dat het in orde komt. Het lijstje met clubhelden dat de handen uit de mouwen wil steken voor deze speciale run groeit gestaag en het schema kent uiteindelijk geen enkele open plek meer. Het gros weet inmiddels wel precies wat er gedaan moet worden en Evelien ziet de grootse inzet van haar peloton glimlachend aan. Marco van Rijs heeft het shirt inmiddels al drijfnat en dat zegt alles over de tomeloze inzet van de regelneef én eindverantwoordelijke tijdwaarnemer. Zijn passie om alles op rolletjes te laten lopen is ongekend en intussen lukt het de goedlachse Barloër, ook nog eens om alle verzoekjes die op hem worden afgevuurd, vriendelijk te beantwoorden. Je hoeft niet te hebben doorgeleerd om tot de conclusie te komen, dat deze kanjer de afgelopen weken verdomd weinig slaap heeft gehad. Belletjes, mailtjes, appjes, mondelinge vragen, schriftelijk gezeur… alles en iedereen kreeg keurig een reactie. “Alles voor Tom en Paula”, aldus Marco, die op deze wedstrijddag maar liefst 11,3 kilometer blijkt te hebben afgelegd en zijn trouwe volgelingen weten dat het akelig lang is geleden, dat van Rijs een duurloop met deze lengte heeft afgelegd. Wat een klasbak!

Bij het inschrijfbureau is het een gezellige drukte van belang, maar de samenwerking loopt als een goed geoliede machine en de vriendelijkheid van de dames straalt er vanaf en zo hoort het ook. Inmiddels is het parcours bijna gereed en worden de laatste details onder het toeziend oog van Jan te Brake jr. klaargemaakt. Jan zijn handelsmerk, de big smile, is ook dit keer ruimschoots aanwezig, al heeft hij zich deze ochtend toch wel het schompes moeten werken. Natuurlijk, hij doet het graag, zeker ook vandaag, maar het moet wel goed gebeuren is zijn insteek. Je krijgt immers niet zo vaak de Nederlandse atletiektop op visite, dus wil hij niets aan het toeval overlaten. En zo is het maar net….

Wat bijna niet voor mogelijk werd gehouden, lukte uiteindelijk toch. De inspanning van de tientallen vrijwilligers had er voor gezorgd, dat even voor 10.00 uur het complete peloton van bijna 500 atleten voor de startstreep stond te trappelen van ongeduld. Uiteraard de toppers in de voorste rijen en daarachter de rest van het deelnemersveld, scholder an scholder. Ook hier scoorde AVA`70 weer volop, want dik 75 geelhemden wilden voor zich voor Tom en Paula maar al te graag in het zweet werken. Sommigen hadden het vrijwilligerstenue nog snel even omgewisseld voor het hardloopkloffie, liepen 24 meter warm en voegden zich vlot bij de grote menigte. De zon scheen inmiddels al volop en wind was er nauwelijks. Ook moeder natuur hield zich dus prima aan de afspraak en was de organisatie gunstig gezind. Bert Pessink, veruit de beste speaker van Nederland, voerde de spanning verbaal effen extra op, evenals geluidstechnicus Storm Woltering, die er nog een sfeerverheugende tune tegenaan gooide. De man van de tijd, Marco van Rijs, had inmiddels zijn vierde droge shirt aangetrokken en zette eveneens het sein op groen. Tom en Paula stonden inmiddels ook klaar op de startstreep, samen met topatleet Bart van Nunen, die het openingsschot zou gaan lossen. Na de succesvolle knal gingen de toplopers en direct kiezelhard vandoor en langzaam zette het recreatieve peloton daarachter zich in beweging. De sfeer was opperbest en er werd wat afgezwaaid en gelachen. De batterij aan fotografen bleven flitsen, maar vooraan was het uiteraard serieus business. Het parcours was immers officieel gecertificeerd en dat betekende een ideale gelegenheid om loeisnelle tijden te scoren. Dit gebeurde dan ook, want het regende persoonlijke records en dat is natuurlijk mooi meegenomen op een dag als deze. Nadat ook de iets minder snelle lopers gefinisht waren, was het tijd voor de ceremonie protoculair. De snelste hardloophelden klommen op het podium en Tom en Paula zorgden voor de bekers, de attenties en de bloemen  Het applaus van de honderden aanwezigen hield niet op en de emoties laaiden steeds iets verder op. Helemaal toen het lied “You`ll never walk alone”, uit de boxen schalde en bleek dat atleten ook best wel aardig kunnen zingen. Tom, gearmd met zijn Paula, staande op het hoogste podium, zong uit volle borst mee en ja… houd het dan maar eens droog!  

De tientallen AVA-vrijwilligers pakten vervolgens de wedstrijdkar in en ruimden alles netjes op, zoals het hoort. De nababbel was buitengewoon relaxed en Tom deed alle moeite om iedereen toch vooral maar te bedanken voor de bijdrage aan dit geweldige memorabele, sportieve en zeker ook emotionele evenement.

`s Avonds ziet alleskunner Marco van Rijs tot zijn grote genoegen, dat zijn tijdsregistratiewagen pontificaal in beeld te zien is bij een mooie berichtgeving van de TommyBeusrun bij Omroep Gelderland. De hoofdrolspeler zelf geeft in zijn eigen karakteristieke, positieve wijze weer hoe hij deze onvergetelijke dag beleefd heeft.

Op zondag 3 juli stond AVA`70 massaal “Scholder aan Scholder” met Tom en Paula, maar ook morgen, overmorgen en daarna…….