André Bruil ziet nog een snippertje liggen....

Komende zaterdag 20 maart staat er voor de Senioren van AVA`70 weer een activiteit op het programma, namelijk een ochtend ploggen. Plogging is een populaire hardlooptrend die is overgewaaid uit Zweden. Plocka is het Zweeds voor pakken en dit wordt uitgevoerd tijdens het joggen. Omdat het zaterdag toevallig ook Landelijke Opschoondag is, past het ploggen hier prima bij…

Vanaf 09.00 uur kan het ingezamelde zwerfvuil worden ingeleverd bij AVA`70. Het is mogelijk om hier ook een afvalzak mee te nemen om het gevonden afval tijdens een duurloop in te stoppen. We doen er uit hygiënisch oogpunt ook een paar plastic handschoentjes bij. De natuurlijke omgeving van de accommodatie van AVA`70 leent zich uitstekend voor deze activiteit. Je kunt echter ook gewoon van huis-uit  op pad gaan en in de richting van het complex lopen om het zwerfafval op te rapen en in te leveren. Naast het inzamelen van de rommel, zal het terplekke ook gescheiden worden, waarna AVA`70 de afvoer voor haar rekening neemt. Vanwege de coronamaatregelen is het helaas niet mogelijk om als groep deel te nemen aan deze activiteit. Echter, iedereen heeft inmiddels al wel een hardloopmaatje gevonden, dus kun je er samen een leuke plogtraining van maken. Uiteraard is het ook mogelijk om al wandelend of fietsend te ploggen. Bij AVA`70 is zelfs een fraaie fietskar beschikbaar om het berm- en bosvuil in te doen. Het is mogelijk om tot 12.00 uur het zwerfafval in te leveren. Heb je zaterdag toevallig wat minder tijd? Geen probleem.. je gaat dan op donderdag of vrijdag ploggen, zodat je het zaterdagochtend alleen maar in hoeft te leveren. Om aan deze activiteit deel te nemen, hoef je overigens geen lid te zijn van AVA`70. Dus als je graag hardloopt, wandelt, fietst of skeelert en je voelt je geroepen om tijdens het sporten direct het zwerfvuil in de omgeving op te rapen, dan nodigen we je van harte uit om het in te komen leveren.

Als beloning voor het inleveren van het zwerfafval, is er naast een “dank-je-wel” van de natuur en een compliment en een smaakvolle traktatie van de club! Mag de natuur zaterdag op je sportieve bijdrage rekenen? 

De groepstrainingen bij AVA`70 behoren al maandenlang tot het verleden, dus ook een meet-and- greet in het altijd gezellige clubhuis zit er helaas niet in. De wedstrijdkalender is blanco en de smaakmakende verenigingsactiviteiten staan in de ijskast, die vooralsnog hermetisch gesloten lijkt te zijn. Kortom… het is eigenlijk best wel kommer en kwel voor de AVA-janen. Via de media wordt gelukkig duidelijk dat de clubliefde het wint van de coronacrisis, maar het gemis van de hardloopmaten wordt door velen steeds heftiger. In de rubriek “De AVA-jaan in coronatijd,” peilen we de stemming van een clubgenoot. We vervolgen de serie met:

 Rinke ter Haar

Hij staat bekend om zijn zoektocht naar segmentjes, kommetjes en als het kan zelfs kroontjes. Daarnaast is hij de grondlegger van een waar hardloopspektakel genaamd “King of de Beeklaan”, waarbij de deelnemers vroeg of laat volledig verzuren op de steilste helling van Aalten. Uiteraard spoort hij zijn AVA`70-clubgenoten maanden van tevoren aan om alvast in training te gaan voor dit prestigieuze evenement. Maar de afgelopen 12 maanden was het allemaal wel even anders voor Rinke. Hoe kwam hij deze tijd door?

Hoe zien je hardlooptrainingen er op dit moment uit?

Ik probeer 3x in de week te rennen. Op de dinsdag- of woensdagavond pak ik de Beeklaan, die loop ik dan een keer of 5 op. De Beeklaan is een zogenaamd Strava-segment. Elke keer als je de Beeklaan op rent, meldt de app dat je het segmentje hebt gelopen. Nu zag ik dat ik – sinds ik op Strava zit – de afgelopen jaren al meer dan 350x de Beeklaan was op gerend. Voor de beelddenkers: da’s ruim 87 km de bult op, 2.800 hoogtemeters! Afijn, ik had me bedacht om dit jaar de 500x aan te tikken. Als ik ‘em zo’n 5x per week op ren, kom ik daar wel aan. En het is natuurlijk een prima intervaltraining! Als de omstandigheden het toelaten, willen we op 26 juni de 5^e editie van King and Queen van de Beeklaan organiseren. Stiekem hoop ik dit ooit te worden, dus ik train stug door!

Op vrijdag loop ik, als het planning technisch past, samen met kantoorgenoot Marcel een uur tussen de middag. Op de zondagmorgen doe ik dan altijd een lange duurloop.

Doe je verder nog iets om je conditie op peil te houden?

In de zomer heb ik een optrekstang opgehangen. Ja, je verzint je wat als je 50 wordt… De stang hangt tussen de schuur en het hok van mijn zoon Sam. Als ik wat in de containers gooi - die staan achter de schuur - trek ik me ook direct een keer of wat op. Een stuk of vieve, zesse. Het rennen is natuurlijk wat eenzijdig, dus zo probeer ik de aftakeling van het bovenlijf tegen te gaan. Als ik her en der wat pijntjes heb, pak ik nog wel eens de mountainbike. Wandelen vind ik ook erg leuk. Met m’n vrouw Christel ga ik zo nu een dan een mooie route lopen. We hebben al menig route gelopen van de site van neef Geert.

Wat mis je het meest m.b.t. AVA`70?

Ik mis toch wel mijn loopmaatjes, de saamhorigheid en de wedstrijden. De duurlopen samen, de Boekeldercross, de Zevenheuvelenloop, de marathon in Rotterdam…allemaal wedstrijden waar ik me erg op verspitst had. Op de dinsdagavond probeerde ik altijd de baantraining mee te pakken. Aan het trainen op de baan had ik niet altijd zin, maar als je het samen doet, dan is het toch altijd weer leuk. En je kunt je dan aan elkaar optrekken. Door het missen van de baantrainingen, boet ik wel in aan snelheid. Denk ik tenminste, het kan ook de leeftijd zijn natuurlijk. Ik had vanochtend eens geprobeerd wat ik op de 15 km kan lopen. Met de tong op de knieën liep ik 1.13. Vorig jaar liep ik 1.08 op de Zevenheuvelenloop, en toen was ik niet eens tevreden. Dus in m’n uppie kan ik lang niet zoveel uit mezelf halen als in wedstrijdverband. Ik heb mijn maatjes nodig! Het samen naar een wedstrijd gaan mis ik ook. De laatste wedstrijd was de Achtkastelenloop in Vorden, een jaar geleden. Met Gerdy, Eveline, Walter en Cindy in 1 auto. Erg leuk! Is nu bijna niet meer voor te stellen!

Maar… een zittend gat bedeg zich wat….

Als je een doel hebt, is het wat leuker trainen. Anders heb je zo’n gevoel dat je maar wat aan klungelt, tenminste dat heb ik dan. Dus ja, dan bedenk ik mien wat! En zo kunnen we toch wat samen doen, is er wat reuring, he’j wat andere praot en zo. Er hebben er zich nu al bijna 100 atleten opgegeven voor Aprils Prachtige Prijzenloop, waarbij er elk weekend een afstand virtueel wordt afgelegd. We beginnen met de 3 kilometer, gevolgd door de 5, daarna de 10 en als afsluiter de 15 kilometer. Erg leuk natuurlijk en echt iets om naar uit te zien. Er wordt al volop getraind, zo valt op te maken uit de diverse berichten. Ik ben blij dat neef Geert mee helpt met deze Aprils Prachtige Prijzenloop, want al die tijden invoeren wordt nog een heel karwei. Op dit moment zal nummer 3, 5, 10, 15, 21, 42, 50, 75 in het eindklassement een mooie prijs winnen. Het prijzenpakket bestaat inmiddels al uit een weekendje een cabrio ter beschikking, een sportmassage van Han Tieltjes, een column van Erwin, een eigengemaakte monchou-taart van Gerdy, een mooi pakketje van Peter’s Specialiteiten, een meet en greet met de sponsor… Als we de 100 halen, sponsort Vaags Molenwerken een maand lang een dixie voor de deur van de prijswinnaar. Wie wil dit nu niet! Dus mensen, geef je op!

Heb je nog een goede tip voor je clubgenoten?

Jazeker: opgeven voor de Aprils Prachtige Prijzenloop! Nog een tip: ik denk dat je niet te blue moet zijn als je een keer een duurloopje wilt doen met een clubgenoot. Dus als je jezelf niet kunt motiveren, bel of app gewoon een clubgenoot en vraag of hij of zij een keertje mee wil lopen. Doet hij of zij heus wel. Vake bu’j te bange!

Nog een tip: via kantoorgenoot Marcel heb ik de slootkanten ontdekt. Hij mag graag langs de beken en sloten dwalen. Dit heb ik nu al een paar gedaan, samen en alleen. Soms waan je je ergens in het buitenland. Het is hartstikke mooi, rondom Aalten, vooral ’s morgensvroeg!

Wil je verder nog iets kwijt?

Het lijkt, als ik de bovenstaande antwoorden zo eens na lees, dat ik wel heel erg fanatiek ben…Dat völt best met. Het heeft ook wel met de corona perikelen te maken. Ik vind het een erg intensieve tijd. De 5 zonen lopen veelal met hun ziel onder de arm en Christel werkt thuis. De muren komen dan wel eens op je af! Om de moed er in te houden vraagt het veel improvisatie- en aanpassingsvermogen. Op mijn werk is het druk, terwijl mijn medewerkers thuis werken. We zijn aan het werk met prachtige opdrachten, maar het betekent ook dat er veel ballen in de lucht gehouden moeten worden. Om zo nu en dan de kop los te maken, ga ik dus graag een end rennen. Even ontprikkelen, even de boel van een afstandje bekijken, even de boel laten zakken, even de gedachten laten gaan over een mogelijk prijzenpakket voor de April Prachtige Prijzenloop…Dus het is niet alleen liefde voor het hardlopen, het is ook gewoon noodzaak: in vorm blijven om deze intensieve tijd enigszins opgewekt door te komen. Het nuttige met het aangename combineren zeg maar.

Ik vind het erg leuk dat er een hoop initiatieven loskomen. De coronatijd maakt ons wel inventief! Net zoals dit initiatief, de AVA-jaan in coronatijd, erg leuk. Hopelijk kunnen we elkaar op deze manier een hart onder de riem steken!  

Inmiddels is de lijst met deelnemers aan Aprils Prachtige Prijzenloop al gegroeid tot ver boven de 100. Alle informatie over het evenement is hier te vinden. Voor deelname hoef je geen lid te zijn van AVA`70, dus het is een open wedstrijd voor hardlopers, maar ook voor voetballers, gymnasten, volleyballers, wielrenners, zwemmers, dammers en drammers……

Het is de laatste zaterdag van februari, even na half 2. Marco van Rijs zet aan de voet van de Vennebulten zijn autootje neer op een kleine parkeerplaats. Lekker anoniem. Hij had het plan opgevat om met zijn chickie een fijne wandeling te gaan maken. Het voorjaarszonnetje scheen lekker en daar is het stel dol op. Om vooral alle meters te kunnen verantwoorden was de navigatie op telefoon en Garmin al rijdend vast in gereedheid gebracht. Nadeel is dan echter wel, dat je dan ook direct gelokaliseerd kunt worden. Iets wat dan ook prompt gebeurde. Van José zijn we gewend, dat ze er altijd bijloopt om door een ringetje te halen, maar ook de trainert zelf zag er patent uit. Opvallend was vooral het gemillimeterde kapsel en dat was op zijn minst opvallend, want de kappers openden pas een dag of 4 na “de meet and greet” de deuren. Marco, ijdel als hij blijkt te zijn, kon hier niet op wachten en besloot zich illegaal te laten knippen. Alhoewel… het blijkt dat de voorstelling live via TEAMS te volgen was, dus helemaal geheim was het ook weer niet. Eenmaal thuis wilde de goedlachse hardloper ook zijn benen ontharen, want hij had gehoord dat je daar zeker tijdwinst mee kunt boeken. De scheerbeurt verliep echter minder succesvol en het scheenbeen had na afloop dan ook veel weg van een heus slagveld. Hechten was nog net niet nodig, maar de schade bleek groot en de pijn moet ondraaglijk zijn. Maar iedereen die Marco kent, weet dat hij een bikkel pur sang is, die nooit in het openbaar zal klagen.

Naast wandelen werkt van Rijs momenteel keihard aan een terugkeer aan het hardloopfront. Het spierstelsel van de trainer weigerde lange tijd alle diensten en geen fysiotherapeut, psycholoog of haptonoom kreeg het gestel weer pijnloos in beweging. Het lijf bleef lange tijd haperen, maar de trainer bleef hoop koesteren, volgens velen tegen beter weten in. Stiekem werd echter de hardlooptraining in zijn Barlo hervat, meter voor meter. Vaak gebeurde dit vooral in het donker, want niemand hoefde getuige te zijn van het geploeter. Het gevoel werd steeds beter en van Rijs besloot niet over een nacht ijs te gaan. Hij schakelde een personal coach in om de stijgende lijn met succes een vervolg te geven. Niemand minder dan zijn bloedeigen dochter Romy, werd ingeschakeld om trainingsschema`s gaan schrijven en daarnaast zijn voedingspatroon een kritisch gaan bekijken. De goedlachse trainert moest flink aan de bak, want dagelijks moest er getraind worden, waarbij naast het hardlopen ook gebruik werd gemaakt van de crosstrainer, waar hij bij de eerste keer al gelijk vanaf lazerde. Ook wandeloefeningen, figuurcorrectie-work-outs…. alles passeerde de revue. Er werden flinke vorderingen gemaakt en Marco begon er steeds meer skik in te krijgen. Ook op het gebied van voeding kreeg de goedlachse inwoner van Barlo te maken met forse wijzigingen, want dochter liet pa kennis maken met kefir, snijbietjes en quinoa. Daarnaast werd elke dag begonnen met een flink bord havermout, met daarin kleine stukjes rabarber verwerkt. Van Rijs hield dapper stand en afgelopen weekend verraste hij vriend en vijand, al deze laatste groep bijzonder klein, met een hele mooie en snelle 5 kilometerrun. Tuurlijk, met een luchtvochtigheid van 52% en een lichtbewolkte hemel zijn de omstandigheden ideaal, maar in net boven de 27 minuten 5000 meter afraffelen is op zijn zachtst gezegd verbazingwekkend, wie de erelijst van de maestro kennen. Hij was dan ook dolblij met dit resultaat.

Om dit loodzware trainingsprogramma succesvol af te ronden, heeft hij grootse stappen ondernomen. Zo wil het verhaal dat hij zichzelf heeft uitgenodigd bij premier Rutte, om deze ervan te overtuigen dat het op dit moment erg onverstandig is om het buitensporten in groepsverband toe te staan. Dit zou immers betekenen, dat Marco weer als trainer aan de bak moet en dit gaat uiteraard zeker en gewis ten koste van zijn eigen prestatie. Dat kan hij er nu niet bij hebben, want hij wil verder werken aan zijn hoofddoel. Algemeen is bekend dat van Rijs in november 2021 in bloedvorm wil zijn. Dan staat immers ZIJN wedstrijd op de agenda, de Zevenheuvelenloop in Nijmegen. Vrijwel wekelijks heeft hij contact met Ellie en Paul Huisman, uitbaters van café Frowijn. Dit etablissement vormt al jaren de kleedaccommodatie van het legertje AVA`70-atleten dat deelneemt. Het is aannemelijk dat Marco in de voorbereiding nog enkele keren afreist naar Nimwegen om het parcours te verkennen, de schoentjes te checken in combinatie met de ondergrond en een windanalyse gaat opstellen. Hopelijk piekt de coach niet te vroeg, maar duidelijk is zeker: The return of de sleeping giant is aanstaande. En laat niemand zeggen dat hij of zij niet gewaarschuwd is……..

 Het coronavirus heeft ons nu al een jaar “te pakken” en dat betekent dat het aantal activiteiten bij AVA`70 minimaal is. Met name de Senioren zijn veelal op zichzelf aangewezen. Geen groepsmeetings derhalve vooralsnog. Al hoewel… er staan toch een aantal activiteiten voor de deur, die het clubgevoel mogelijk een heel klein beetje terug kunnen brengen.

Op zaterdag 20 maart a.s. gaat AVA`70 weer ploggen! Samen met een loopmaatje organiseer je een gezellige duurloop om een beetje bij te praten. Onderweg verzamel je ook nog even het zwerfvuil, dat je langs de weg, in het bos of op de paadjes aantreft. Je levert het afval vervolgens in bij AVA`70, waar het gescheiden en verwerkt wordt. Zo help je de natuur een handje en  heb je ook nog eens de kans dat je een andere clubgenoot aantreft om effen bij te praten….

Deze mogelijkheid is er overigens een weekend later ook, als AVA`70 de Zomertijd tegemoet loopt. Vanaf het clubhuis starten een 3-tal prachtige routes, variërend van ruim 7 tot bijna 15 kilometer door het prachtige buitengebied. Wandelen kan, hardlopen mag, maar zelfs fietsen is een optie. De route kan afgelegd worden op zaterdag 27 of zondag 28 maart, maar natuurlijk kan beide ook…

Noteer deze data alvast in je agenda. Nadere informatie volgt op de site!