“OOIT EEN KENIAAN MET EEN HARTSLAGMETER GEZIEN???”
Op de onlangs gehouden ledenvergadering van AVA`70 was na de pauze het woord aan Gerard van de Veen. De inwoner uit Voorthuizen mag worden gerekend tot één van de succesvolste atletenmanagers van het land. Verschillende wereldtoppers op de lange afstand komen uit zijn “lopersstal.” Hoe is het zover gekomen?
Gerard van de Veen kwam met de verschillende hardlopers in contact, doordat hij als speaker werd gevraagd bij een wedstrijd in zijn eigen Voorthuizen. Hij bleek een talent te hebben als spreekstalmeester en trok het land in. Hij werd voor de verschillende wedstrijden gevraagd, o.a. ook bij de Gerard Tebroke Memorialloop.
De wedstrijd in Voorthuizen groeide en groeide en atleten kwamen van heinde en ver om deel te nemen aan deze veredelde campingloop. Van de Veen gaf aan toentertijd weinig verstand van het hardlopen te hebben, maar vond zijn job als speaker wel erg leuk. Zijn netwerk groeide daardoor en op een gegeven moment werd hij gevraagd om iets te gaan doen op het gebied van management. Hoewel hij op organisatorisch gebied intussen al wel de nodige dingen had meegemaakt, werd het een grote sprong in het diepe.
In 2005 nam hij de gok en die pakte geweldig uit. Al bij zijn eerste wedstrijd was het gelijk bingo. Bij de marathon van Frankfurt scoorden “zijn atleten” immers de plekken 1,2 en 3. Het resultaat zorgde gelijk voor een sneeuwbaleffect, want je hoefde als manager ineens niet meer op zoek naar atleten, maar ze meldden zich bij jou. Het screenen van de juiste en goede talenten is het belangrijkste van het werk. We letten daarbij op ambitie, motivatie en discipline. Je moet als manager uiteraard ook het nodige geluk hebben, zo liet van de Veen weten. Geoffrey Mutai werd ons aanbevolen door wereldrecordhouder Wilson Kipsang, die al bij ons onder contract stond. Hoewel er eigenlijk geen plekje meer vrij was, kreeg Mutai een kans, toen hij als reserve mocht starten bij een wedstrijd. Iedere hardloopliefhebber weet intussen hoe succesvol de Keniaan intussen is, met als topprestatie de snelste tijd op de Bostonmarathon in 2 uur, 3 minuten en 2 seconden.
Gerard van de Veen gaf hierop direct aan, dat hij niet verwacht dat een tijd op de marathon onder de 2 uur tot de mogelijkheden behoort. Zelfs niet als de omstandigheden ideaal zijn, zal het er de komende jaren niet van komen. De atleten die bij hem onder contract staan zijn afkomstig uit Kenia, Ethiopië, Oeganda en Marokko. De culturele achtergrond maakt, dat de lopers uit deze landen uit kunnen groeien tot wereldtoppers. De atleten zijn hier gaan hardlopen om te ontsnappen aan de armoede en willen dit toekomstperspectief zien te vermijden. Ze lopen puur op gevoel en dat is razend knap. Heb je ooit een Keniaan met een hartslagmeter zien lopen? Ze hebben dergelijke hulpmiddelen echt niet nodig om de prestaties te vergroten. Hooguit om niet te verdwalen, gebruiken ze de GPS!
Zijn verbondenheid met de GTM-loop, die AVA`70 organiseert, dateert al van vele jaren terug. De wedstrijd is een uitstekend platform voor atleten, die aan het begin van hun carrière staan en in een dergelijk evenement mooi ervaring op kunnen doen.
De concurrentie onder atletenmanagers is bijzonder groot, waarbij de druk wordt opgevoerd door de sponsors als Nike en Adidas. Van de Veen geeft aan, dat de grote kledinggiganten soms erg ver gaan en er veel aan doen om het de concurrentie maar zo lastig mogelijk te maken.
Uiteraard komt ook nog even het onderwerp doping aan de orde, maar daar is de atletenmanager vrij duidelijk in. Ook in de atletiek wordt er tegenwoordig veelvuldig gecontroleerd en moeten de atleten bijhouden , waar ze op welk moment zijn om te trainen. Als ze betrapt worden op het gebruik van doping is het direct einde oefening en de carrière voorbij.
Voor Gerard van de Veen vormde het drinken van een lekker glaasje rode wijn de doping en gezellige afsluiting van de avond. Als dank voor zijn bijdrage, mocht hij nog een mand met echte Achterhoekse en traditionele producten in ontvangst nemen. Daarna snel het glas leeg en op zoek naar zijn logeeradres. De volgende morgen moest van de Veen al weer vroeg naar een vliegveld in Duitsland om enkele buitenlandse atleten op te halen. Hier zou zo maar weer eens een wereldtopper bij kunnen zitten. Want als 1 ding duidelijk is, dan is het wel dat Gerard van de Veen een neusje heeft voor superatleten!
