AVA`70 B-PELOTON ZIET HET LICHT
Het is al een prachtige traditie van enige jaren..
Op de laatste trainingsdinsdag voor de Kerst trakteert trainer Marco van Rijs zijn manschappen op een prachtige Lichtjesroute door de kern van Aalten. Zoals er van een gedreven coach verwacht mag worden had hij het parcours goed uitzet en dit bleek ook het geval. Maar liefst 3 keer is hij in de aanloop van het speciale gebeuren op pad geweest om te kijken en te keuren. In cognito uiteraard en op verschillende tijdsmomenten, want stel dat er iets zou uitlekken….
De activiteit is altijd bijzonder populair en ook bij deze editie stonden er maar liefst 42 atleten te trappelen van ongeduld. De omstandigheden waren eigenlijk best bijzonder voor de 17e december. Het was slechts 16,2 graden, dus was er eigenlijke sprake van een verlate Zomeretappe. Het gros van de lopers had de korte bokse dan ook weer uit de kast gehaald en het was zelfs blote armen-weer. Hoe bijzonder is dat een weekje voor de Kerstdagen...
Om even na zeven uur ging de Lighttour 2019 van start en de jaloerse A-lopers keken mismuilend naar de vertrekkende club, zij moesten immers op de baan aan het werk. Gelijk vanaf het begin was het al een feestje met het moois in de straten. Er werd gepraat, gelachen, maar er vloeide ook hier en daar een emotioneel traantje. Natuurlijk van de verlichte pracht en praal, maar ook bijvoorbeeld toen het huis van Theo “de Snor” Stronks werd gepasseerd en zijn rotstuintje veel oohhh`s en aahhh`s opleverde. Met waterige oogjes liep de sympathieke draver zelf, met rechte rug en de neus in de wind langs zijn stulpje. Na dit hartverwarmende momentje volgden nog talloze TVP`s*. Wat te denken van de hal bij verzorgingstehuis Beth San? De hele meute in de beugels voor het skitterende lampjesspektakel. Een enkeling wilde zelfs perse op de foto en daar werd ook ruimschoots de tijd voor genomen. In de staart van het peloton werd zelfs even overwogen om aan te sluiten bij de mini-Kerstbingo in de zaal, maar hier werd wijselijk toch maar van afgezien. De TROTS van de avond was zonder twijfel, trainert Marco van Rijs. Het loopje liep als de gesmeerde bliksem en bovendien bleven zijn volgelingen keurig gedisciplineerd in rotten van 2 in beweging. Uiteraard viel dit enorm op, want ook elke passant hield bij het aanzien van de expeditie zelfs even stil. Een enkeling schrok, schakelde verkeerd, kreeg de lachers op haar hand, maar bleef rustig zwaaien. Een mooi momentje was ook de stop-en-go bij kerstballenboer Keamingk. Het hele spul moest hier op de foto en dat leverde een plaatje op, waar wijlen Anton Pieck iets heel moois van had kunnen maken. De terugweg leverde ook nog een paar mooie, maar ook hele foute plaatjes op. Sommigen maken er immers wel enigszins een potje van. Foei wat un poppenkast… De volgende rem vond plaats bij een levend monument: op de Kattenberg woont immers de enige echte hardloopprofessor en hij werd gedwongen om het Journaal even “te verlaten”. Het gordijn ging aan de kant en Jan te Brake sr. was blij verrast dat de 43 sportievelingen efkes een groet kwamen brengen. Hoe mooi is dat? De Lichtjesroute krijgt dan ook meer en meer een maatschappelijk karakter, waarbij de ouderen met een bezoekje worden verwend. Overwogen om de volgende editie gelijk een aantal Kerstkaarten mee te nemen en her en der in het dorp te bezorgen.
Nog efkes de bult op en natuurlijk was er ook een foto-momentje op de Markt, waar het voor een kort moment bruiste van de activiteiten. De finale kwam in zicht, al moest daarvoor nog best een smalle passage worden genomen, die zorgde voor enig oponthoud. Wederom vloeide er tranen, dit keer op de Meiberg, waar deelnemer Wim Brinkman een werkelijk juweeltje van een boom in de schijnwerpers had gezet met een aantal bouwlampen. Speciaal voor deze activiteit, dus de atleet overweegt dan ook wel om een kleine bijdrage bij de penningmeester te claimen.
De laatste stop was op uitnodiging. Wesley Hüning, uitbater van Partycentrum `t Noorden had zijn hardloopmaatjes uitgenodigd voor het nuttigen van overheerlijke Hot Chocolate op het gelukkig, verwarmde terras. Uiteraard werd deze geste bijzonder gewaardeerd en het kwam hem op handjes, schouderklopjes, bedankjes en uiteraard op applaus te staan. Wat een held! Ook de tweede shift kreeg nog alle tijd en ruimte om van dit smakelijke aanbod gebruik te maken.
Na dit aperitiefje werd er koers gezet richting de thuishaven, waar na 10,68 prachtige kilometers een einde kwam aan de Lichtjesroute. Genietend en na-rekkend werden de ploeterende en soms klagende A-lopers begroet. Ja, Marco van Rijs had zijn peloton weer een hele fijne avond bezorgd en de marktwaarde van de enthousiaste trainert was nogmaals flink gestegen.
Mooi, dat dit kan!
* TVP: Toeristisch Verlichte Plek
