…..EN HET PLEZIER VAN HARDLOPEN!!
De begroeting bij binnenkomst is allerhartelijkst, zoals we Leo Temming als actief lid van AVA`70 kennen. Terwijl de vrouw des huizes, Annie, de koffie serveert, valt op dat de atleet zelf zich terdege heeft voorbereid op het gesprek over zijn hardloop carrière. Plakboeken met krantenknipsels, foto`s, en certificaten liggen op de vloer en tafel. De laptop staat opengeklapt en voordat ik er naar gevraagd heb, tonen bewegende beelden een prachtige weergave van een 30-kilometer wedstrijd, vanaf de oude baan van AVA`70 uit de vorige eeuw. Leo zorgt gelijk voor het commentaar en noemt achter elkaar de namen van de deelnemers op. De ogen glinsteren overduidelijk bij het zien van zijn loopmaatjes…..
Leo was eigenlijk een laatbloeier, want hij was al 47 jaar, toen hij zich als lid aanmeldde bij AVA`70. “Ik heb altijd al wel een beetje voor mezelf gelopen, maar het was er eigenlijk nooit van gekomen om lid te worden. Ik was veel voor mijn werk op pad en was het dus niet gemakkelijk om op vaste avonden te gaan trainen. Van de huisarts kreeg ik het advies om toch wat vaker en regelmatiger te gaan sporten, want dat had mijn lichaam nodig. Juist op dat moment kwam mij het bericht onder ogen dat er in 1990 in Berlijn een marathon zou worden georganiseerd, waarbij zowel door Oost- alsook door West-Berlijn zou worden gelopen. Daar wilde ik bij zijn en dus besloot ik me aan te melden bij Jan te Brake sr.” Temming startte vol goede moed met de voorbereidingen en er zou met een bus vol AVA-leden naar Berlijn worden afgereisd, waaronder ook zoon Patrick. Leo debuteerde zeer verdienstelijk op de marathon en finishte in een brutotijd van 3 uur, 35 minuten en 57 seconden. “Het was de periode dat nettotijden nog niet werden geregistreerd, dus je kunt er gerust nog een minuut of 5 aftrekken, want ik stond zeker niet vooraan bij de start. Het was ook een bijzondere belevenis met de start bij de Brandenburger Tor met 25.000 atleten. We sliepen in hotel Berolina aan de Karl Marx-Allee, waar de kamers niet zo erg groot waren en de bedden achter elkaar stonden en er verder alleen een wasbakje aanwezig was. ” Leo had de smaak flink te pakken en liep in de daaropvolgende jaren nog talloze wedstrijden in Nederland en Duitsland. Soms zelfs 2 per weekend. Er volgden ook nog 2 marathons van Rotterdam in 1995 en 2005, maar verder hield hij het toch vooral bij de wat kortere afstanden. In al die jaren Temming maakte dan ook de nodige trainers mee, met bij het begin niemand minder dan Gerard Tebroke, gevolgd door Jan te Brake, Gerard Demkes, Henk Aalbers, Wim Harbers, Jan Raben en Johan Assink. “Elke trainer heeft natuurlijk zijn eigen manier van werken en de gemeenschappelijke deler is, dat ze er allemaal voor hebben gezorgd dat ik het grote plezier in hardlopen heb gehouden en daar ben ik ze erg dankbaar voor.” Leo is ook lovend over de sfeer bij AVA`70. “De omgang onder elkaar is erg plezierig. Het samen trainen en naar de wedstrijden gaan, alle contacten die ik heb opgedaan, het praatje en de vele vrijwilligers die er bij de club klaar staan om activiteiten te organiseren hebben er voor gezorgd dat Temming zich altijd erg thuis voelde.” Hij heeft daarbij ook zelf veelvuldig de handen uit de mouwen gestoken als verkeersregelaar, maar ook bij talloze klusjes en bouwactiviteiten. Tegenwoordig loopt hij nog altijd mee bij de trainingsgroep van Johan Assink en kijkt telkens weer met plezier naar de trainingen uit., waarbij hij het liefst loopt in de natuur.
Met zijn 79 jaar is Leo Temming het oudst hardlopende lid van AVA`70 en is daarbij gewild of ongewild een groot voorbeeld voor allen. Daar is hij best een beetje trots op. En terecht!
