De keuze was in principe vrij simpel: als je kiest voor Geert als gids ben je een uur op pad, ga je voor Bleumink dan krijg je een extra bonus voor je kiezen. Vol goede moed gingen de AVA-janen vergezeld van enkele enthousiaste gastlopers op pad en doorkruisten het Lochemse bosgebied op verschillende manieren. Om het gestel af en toe te prikkelen waren er enkele versnellingen voor de uitslovers ingebouwd, alsof het nog niet inspannend genoeg was. De 25 graden vormde eigenlijk best lekker hempjes weer, maar tussen de bomen viel de wind in zijn geheel weg en dat zorgde voor een beste zweetproductie. Ondertussen werd en door de lopers wel volop genoten van het bijzonder gevarieerde landschap, waar de konijnen en hazen nog vrij rond kunnen dartelen, de eekhoorntjes van boom naar boom wipten en de muggen in het zonnetje dansten. Dit laatste was overigens minder prettig, want af en toe zochten ze toch wat afleiding en dan is zo`n drijfnat lijf toch blijkbaar een aangename prooi. Onderweg moest je overigens niet alleen rondkijken en genieten van de natuur, maar ook nog eens je blik richtten op het parcours en de loper voor je. Het regenwater had immers de boomwortels volledig blootgelegd en schoongespoeld en dit waren er veel, heel veel. Een strompelpartij kon natuurlijk ook niet uitblijven, maar gelukkig was de schade louter emotioneel, dus daarvoor hoefde verder geen specialist ingeschakeld te worden. 
 
Geert en zijn vrouwelijke gevolg vonden het na dik een uur ploeteren welletjes en zochten de verdiende schaduwrijke omgeving op. De coach was apetrots op de prestaties die er aan de dag werden gelegd tijdens de hoogtestage. De Bleumink-clan passeerde in optocht het terras, waar de bezoekers verbijsterd keken naar de uitslovers, die zich op gingen maken voor het toetje. Dit bestond uit de beklimming van de trappenheuvel, het passeren van het kapelletje en als uitsmijter een gevoelige ontmoeting met “de Moordenaar.” Its all-in the name, maar pijn deed het in ieder geval wel…. Op het buitenterras van de Kale Berg werd er verkoeling gezocht en gedronken, waardoor er op ontspannen wijze ook voor deze atleten een einde kwam aan een even prachtige als pittige hoogtestage in de groenste speeltuin van de Achterhoek!