Drie aftredende bestuursleden worden in het zonnetje gezet door Frank :)
Het is donderdagavond 9 juni, even na half 9…. De zitplaatsen in het clubhuis van AVA`70 zijn allang bezet en de laatkomers krijgen een sta-plek toegewezen in de hal. De koffiegeur vult de ruimte en de AVA`70-gebakjes gaan gretig in het rond, want het is een feestelijke avond. Na de lockdown kan de jaarvergadering weer in het openbaar plaatsvinden en dat trekt natuurlijk een volle bak. Niet dat de verwachting is, dat het bestuur met heel erg veel spectaculair nieuws op de proppen zal komen, want AVA is een transparante club, waar weinig geheimen zijn. Nee, het zal vast en zeker weer een ouderwets gezellige boel gaan worden en daar is iedereen ook aan toe. Voorzitter Rudi Meinen begint zijn relaas en geeft nog maar weer eens aan dat de vrijwilligers de kurk zijn én blijven waar de vereniging op drijft. Na de coronaperiode is gebleken, dat het enthousiasme onder deze waardevolle groep onverminderd groot is. De recente wedstrijden die er plaats hebben gevonden hebben dit overduidelijk laten zien en dit is de buitenwereld ook niet ontgaan. De club ontvangt hierover regelmatig positieve signalen en de aanwezigen voelen de nodige trots in zich opkomen. De afgelopen jaren, waarin de vereniging treurig veel activiteiten moest parkeren, hebben ook hun wissel getrokken bij AVA`70. Het ledental liep iets terug, maar aanzienlijk minder dan bij andere clubs en ook de inkomsten liepen terug. Belangrijker is echter veel meer, dat de sfeer en saamhorigheid hieronder niet geleden hebben. Sterker nog….het lijkt er zelfs op dat het AVA-DNA de onderlinge banden alleen maar heeft aangehaald!
Vervolgens komt elk bestuurslid aan het woord om te vertellen welke ontwikkelingen er zijn geweest binnen zijn of haar takenpakket. De groep heeft bepaald niet stilgezeten, want er volgt een gevarieerde opsomming van veel plussen en maar weinig minnen. Chapeau natuurlijk hiervoor en een tevreden glimlach bij de aanwezigen. Maar…. toen moest de penningmeester nog aan het woord komen, dus het werd toch nog even spannend. De euro-boy leek lichtelijk gespannen, maar de cijfers spraken eigenlijk voor zich. De lasten waren best hoog, maar de baten bleken groter, dus gewoon een kleine winst. En dat na een Covid-jaar…. Zoek nog maar eens een club, vereniging of stichting, die ook een positief resultaat kan tonen? Deze groep zal heel schaars zijn, dat is wel zeker. De zaal klapte zich bijkans de handen stuk, want de positieve balans zal er zeker voor zorgen dat er hapjes volgen in de pauze en dat is natuurlijk een smakelijk vooruitzicht.
Jubilarissen waren er ook, die in de spotlight kwamen te staan. Benno Wikkerink bleek 40 jaar lid te zijn, maar profiteert eigenlijk erg weinig van zijn contributie- bijdrage. Toch is afmelden voor hem geen optie, want hij vindt AVA`70 nog altijd een sympathieke club en dit is natuurlijk wederzijds. Annie Buesink is al 25 jaar betrokken bij de vereniging en werd door haar favoriete neefje toegesproken. Hoe mooi is dat? Afscheid nemen is nooit leuk, maar soms is het ook onvermijdelijk. Jan Raben was de afgelopen 43 (!) jaar trainer bij de vereniging en gaat nu genieten dan een meer dan verdiend hardlooppensioen. Esther Boekelder heeft zich lang ingezet voor de jeugd, maar ook daar komt helaas een einde aan.
Ook bestuurlijk stonden er wat wijzigingen aan te komen, maar dit leidde zeker niet tot extra stress bij de club, want er dienden zich al redelijk snel vervangers aan, die het stokje over gaan nemen. Preses Rudi Meinen, directeur accommodatie Walter Vaags en jeugdcoördinator Erwin Wamelink werden toegesproken, ontvingen cadeaus en als dank ook nog een staande ovatie, die minutenlang aanhield. Kortom: de waardering voor de inzet van deze drie bestuurlijke kopstukken bleek groot te zijn en meer dan terecht. De opvolging levert in ieder geval een unicum op in de rijke clubhistorie van AVA`70, want voor het eerst zal de voorzittershamer worden gehanteerd door een vrouw in de persoon van Arja te Brake. Daarnaast completeren Dick Lubbers en Mick Wagener het bestuur en ook dit kon het publiek zeker waarderen met handgeklap. Het nieuwe trio is immers ook al jarenlang lid van AVA`70, dus dit komt vast en zeker ook helemaal goed!
Tijd voor pauze………Er dreigt een wachtlijst te ontstaan bij de bar, maar de dames van dienst, Ingrid van Zolingen en Evelien Hillen, maakt je de kop niet gek, dus in no-time is iedereen voorzien van een drankje, waarna ook de gruwelijk gezonde hapjes in sneltempo worden rond gezet. Om het gezellige niveau wat verder te verhogen, was er zelfs een 4-koppige band uitgenodigd, genaamd FAME, die de zaal langzaam maar zeker in beweging zette. De avond kreeg meer en meer het karakter van een vrijwilligersfeest en de sfeer was dan ook meer dan prima. En de spelregel bleef ook tot in de kleine uurtjes kaarsrecht overeind staan: 'We blijven doen, waar wij goed in zijn!'
