AVA`70 kleurt 41e Marathon van Rotterdam

Zondag 10 april, 05.38 uur… Een dik 70-koppig gezelschap vertrekt vanaf de AVA`70-basis voor een sportief dagje Rotterdam. Aan boord van de grote en wat kleinere touringcars is het opmerkelijk gezellig op dit eigenlijk best belachelijk vroege tijdstip. Marathonlopers en supporters praten, eten, drinken en bezoeken lichtelijk nerveus het toilet. Sommige bekkies staan behoorlijk strak, andere dravers hebben nog de grootste lol. De tactiek worden besproken, ervaren tips opgezogen en de gehoopte eindtijden snel nog even aan de binnenkant van de arm gekalkt. Het zijn de laatste spartelingen op weg naar de grote en allesbeslissende finale van the Road to Rotterdam. Duidelijk is al, dat dit in ieder geval weer een onvergetelijke dag gaat worden voor lopers en hun aanhang.
Wij zijn Ava.
“Vrijwilligers van Atletiekvereniging AVA`70 zijn echte ambassadeurs van de club, leden met het hart op de juiste plek. Zij worden op handen gedragen bij AVA`70, pakken kansen binnen de club en hebben de neuzen dezelfde kant op staan. Zo gaan we als vereniging vooruit.
Met elkaar, voor elkaar……”
Bovengenoemde tekst vormde een onderdeel van de inzending van de Nationale Vrijwilligersprijzen met dit jaar als thema: Trots op je team!
Joost Lammers en Joppe Roos staken de koppen bij elkaar, wisselden ideeën uit en maakten een draaiboek voor een prachtig filmpje, waarin de vrijwilligers Ingrid van Zolingen, Paul Eijkelkamp, Erwin Wamelink en Marloes Wensink hun mening als vrijwilliger bij AVA`70 laten horen. Een beeld dat door velen zeker gedeeld zal worden en waarin de club op een mooie en herkenbare wijze wordt neergezet.
Hopelijk zal de inzending ook de jury positief stemmen!
ZONNIGE VOORJAARSKLUSDAG 2022
Zaterdag 25 maart stond bij menig AVA`70-lid in de agenda al gereserveerd om vrij te houden. Dan zou immers de grote Voorjaarsklusdag gaan plaatsvinden op en rond het complex van de club. Vanwege corona was de editie van 2021 geschrapt en dat betekende dat er voldoende werk aan de winkel zou zijn. Niet dat er gelijk sprake is van achterstallig onderhoud, maar toch…. Al direct bij het begin meldden zich een mooie groep vrijwilligers om onder werkelijk prachtige weersomstandigheden de handen uit de mouwen te steken. Opvallend dat hierbij de gemiddelde leeftijd behoorlijk laag was en dat kwam omdat een flink aantal jeugdleden hun inzet wilden toonden. Een prachtig gebaar natuurlijk, waar door de drie-koppige directie dankbaar gebruik van werd gemaakt. Het trio aanjagers, Walter Vaags, Dick Lubbers en Björn Rossel ging gelijk na de koffie, thee en water over tot de verdeling van taken. Allereerst werden de containers met opslag van materialen eens flink onder handen genomen. Telkens blijkt maar weer dat de verzameling overbodige spullen de nodige plek innemen, dus dat er ruimte gecreëerd kan worden om een zogenaamde “weggooi-aanhanger” klaar te zetten. Gedurende deze dag bleek dit een prima zet te zijn, want hij raakte voller en voller. Ook mooie klus voor de jeugdleden was het reinigen van de tientallen reclamedoeken. Stuk voor stuk werden ze uitgerold op de baan en gesopt, waarna de zon de rest deed. Alles werd weer keurig in de opslagruimte gezet, waardoor deze er opvallend overzichtelijk uitzag. Het was inmiddels de hoogste tijd geworden voor de lunch en het team van de catering had er weer veel werk van gemaakt. De break zorgde voor een gezellig samenzijn op het zonovergoten terras, waar de sfeer uitstekend was en het energielevel overvloedig kon worden aangevuld. Ook het clubhuis zelf kreeg een schoonmaakbeurt en tevens werden er kleine reparaties uitgevoerd. Opmerkelijk is dan altijd weer, dat er AVA-leden zijn met uitzonderlijke, verborgen talenten. Neem nou bijvoorbeeld het duo Geert en Geert. De een is in het dagelijks leven huisman en freelancetrainer bij de club, terwijl de ander bouwt en heel veel praat. Het tweetal werd belast met het reinigen van de gekleurde beplating van de buitenzijde van het gebouw. De opvallende kleur kon een beetje sop wel gebruiken, maar het was dit keer bar en boos gesteld. Het poetsloze jaar 2021 had zijn sporen letterlijk en figuurlijk achtergelaten, dus moest er een oplossing gezocht worden. Die werd gevonden in de vorm van Dasty Classic. Het goedje is voor weinig te koop bij de Wibra, aldus Jolanda.. toevallig de vrouw van Geert de 2e. Het bleek inderdaad een wondermiddel te zijn en de buitenzijde van het gebouw is ineens weer de heuse blikvanger van weleer. Ook werd er nog het nodige onkruid geoogst dus de omgeving heeft tevens weer een fijn aanzien. De klok wees inmiddels een uurtje of 15.00 aan, dus werd het tijd voor de evaluatie en nazit. Juist op dat moment kwam er nog een lid aankachelen dat zijn opwachting wilde maken. Het werk was inmiddels gedaan, dus maakte de laatkomer snel zijn excuses en strooide met de nodige complimenten over het resultaat van de klusdag. Als dank voor zijn positieve respons werd hij direct opgenomen in de groep en ervaarde hij gelijk de gastvrijheid waar de club zo bekend om staat. De aanwezigen toonden zich lichtelijk vermoeid van de werkzaamheden, maar toch bleek de geest nog helder, want de overtollige mandarijntjes werden keurig verdeeld onder de poetsers en zelfs onze nietsnut deelde nog in de feestvreugde. Hoe mooi is dat…
De Voorjaarsklusdag kende ook in 2022 weer een uitstekende opkomst en er werden een flinke reeks aan klussen uitgevoerd onder prachtige weersomstandigheden. De organisatie toonde zich na afloop ook erg tevreden over het eindresultaat en de club kan zich letterlijk en figuurlijk weer prima laten zien!
Met Geert op Safari...
Je moet er best wat voor over hebben, maar als je geluk hebt wordt je er rijkelijk voor beloond. Soms zit het echter tegen en is het resultaat karig. Safari-joggen is in ieder geval altijd wel een prachtige buitenactiviteit, ongeacht de buit….
Geert Wevers mag inmiddels gerust een ervaren gids worden genoemd en voor een leuke voorjaarsexpeditie had hij een tweetal loopmaatjes uitverkoren om hem te vergezellen. Beiden gingen graag op de uitnodiging in om hem te vergezellen bij het wild spotten. Daar was de sympathieke hardloper best blij mee, want eigenlijk is hij behoorlijk bang in de vrije natuur. Het vertrek van het doordeweekse natuurreisje was best bijtijds, want 05.46 uur is nou niet bepaald een tijd, waarvoor je juichend je bed uit stapt. Enfin, waar een wil is, loopt ook een weg, dus op het afgesproken tijdstip kon er vertrokken worden. Onderweg werd ook pensionado Theo Stronks opgepikt en geloof het of niet, zelfs op dit belachelijk vroege uur, stond hij al breed lachend op de stoep voor zijn huis in de startblokken. Hij houdt gruwelijk van dit soort uitjes en nam plaats in de taxi om gelijk de berichten uit de Gelderlander op te lepelen.
Er werd koers gezet in de richting van het Deelerwoud, een machtig fraai stukje Veluwe tussen Arnhem en Apeldoorn. Even na half zeven draaien we de inmiddels vertrouwde, verlaten parkeerplaats op om ons voor te bereiden op onze tocht. Waar voorheen de ronde in jogtempo werd afgelegd, besloten Geert en zijn 2 kompanen om het dit keer in een versnelling lager te doen, dus deden de hardloopkicks dit keer dienst als wandelschoenen. De dresscode was zoals afgesproken, black pure, en daar toonde het trio duidelijk eensgezindheid. Zelfs Theo toonde zich dit keer solidair en had zijn jas zelfs veel weg van een heus berenvel. Kortom, hij had zich voortreffelijk ingeleefd in deze ochtendmissie. Vlak voordat we de eerste open vlakte betraden, werden de verrekijkers op de juiste wijze ingesteld. Geert en Theo hadden een zeer professioneel apparaat zo bleek. Dit in tegenstelling tot Frank, die trots een speelgoedexemplaar van de Wibra uit de jas toverde. Met het blote oog was duidelijk veel meer te zien, dan via het getuur door dit kermisspeeltje, maar goed, de krullenbol werd maar in de waan gelaten.
Toen de slagboom van het Geldersch Landschap werd gepasseerd, werden de Aaltenaren door een bonte specht in een berkenboom welkom getokkeld. Uiteraard werd er even stilgestaan bij deze warme begroeting, maar de vogel liet zich verder niet zien, wel horen. Er werd tred gezet en de temperatuur was op zijn zachtst gezegd frisjes, dus werden de handschoentjes tevoorschijn getoverd. Maar niet door Theo, die zich zoals altijd een bikkel toonde en de pas er eventjes flink inzette om op te warmen. Het gras knisperde van de vorst en het was zeker ook opletten geblazen, want de dekvloer was behoorlijk omgeploegd en daarnaast hadden de Schotse hooglanders hun aanwezigheid laten blijken, door veelvuldig beste oppers te droppen. Gezien het feit, dat de damp er vanaf kwam, concludeerde gids Geert, dat we warm waren. Dit bleek volledig te kloppen, want zelfs zonder tuurtoestel kwamen er uit alle hoeken van het veld forse grazers aangeslenterd.
Uitslagen en Foto's Track&Field Run
Wat een schitterende Track and Field run was het dit jaar weer!
Het weer was schitterend en met een straf windje werden er toch mooie snelle tijden gelopen.
In totaal waren er 245 individuele finishers en 32 estafette teams (4 pers.) die meededen en Erwin Wamelink ( Hoofd: Track and Field fondsenwerving) was erg blij met de opbrengsten.
Een mooie start van het nieuwe hardloopseizoen en de eerste keer na dat bijna alle Corona maatregelen zijn afgeschaft. het smaakt naar meer :)