Gisteren, dinsdag 18 augustus, zou het weer zover zijn. Het sportieve hoogtepunt op het sportiefste vakantiepark van Nederland, de ‘Twee Bruggenloop’. De wedstrijd waarbij vakantiegangers zich moeiteloos mengen met het hardlooptalent uit de regio. Om het gemis van de editie 2020 enigszins op te vangen hebben we afgelopen zaterdagochtend onder tropische omstandigheden met de vakantiegasten-hardloopgroep over delen van het parcours gelopen.

Bij deze emotionele loop liep ook Jeroen mee, de goedlachse winnaar van de aanmoedigingsprijs editie 2019. Hij gaf te kennen het jammer te vinden dit jaar zijn titel niet te kunnen verdedigen. Vorig jaar had hij namelijk meteen na het winnen van deze unieke prijs weer een plekje op het vakantiepark geboekt voor dit jaar. Het hele jaar heeft hij keihard door getraind in het barre westen van het land. Zijn prestatie van 2019 moest en zou geëvenaard en wellicht verbeterd gaan worden. Zodoende liep hij bij deze Twee-Bruggenloop-Heimwee-Editie fier voorop, met in zijn kielzog het talentvolle AVA`70-duo Arja te Brake met zoon Giel. De basis voor volgend jaar is bij dit selecte gezelschap dus gelegd en met hen dient volgend jaar dan ook zeker rekening gehouden te worden!

Vakantiepark De Twee Bruggen zal alle hardlopers dit jaar gaan missen. We kijken dan ook nu al uit naar de editie van 2021. Tot die tijd veel plezier en succes met de virtuele versie van 2020. Blijf gezond en tot volgend jaar in hopelijk betere tijden!

Jaap Oberink,

lid van AVA`70 en medewerker Sport en Recreatie vakantiepark de Twee Bruggen

 
We schrijven dinsdagavond 11 augustus jl. en de vakantie is in volle gang. Het weer is momenteel zeker geen spelbreker, al hoewel…… De temperatuur tikt de 30 graden met gemak aan en dat is niet voor het eerst deze maand. In elke achtertuin staat inmiddels een blauw-witte badkuip gevuld met duizenden liters water, zodat Vitens een alarmbericht moest verspreiden om waterverspilling tegen te gaan. Containers met waterijsjes vliegen uit de winkels en ook andere koelhouders scoren uitstekend. Naast de mussen, blijken ook de houtduiven inmiddels uit de dakgoot te tuimelen en in Artis hebben de olifanten een strippenkaart op het zwembad. Kortom… Nederland puft, zucht en heeft inmiddels de  siësta ingevoerd. Sporten wordt op dit moment bepaald niet aangeraden en als je toch vindt dat je een paar segmentjes moet scoren, doe dit dan in overleg en gebruik je gezonde verstand. Echter ook het brein heeft inmiddels al een beetje een opdoffer gekregen. Anders is het natuurlijk niet te verklaren, dat even voor 19.00 uur op deze meer dan zwoele avond een club van een dik 25 dapperen klaar staat bij de club voor de training. Zoals altijd, viert de gezelligheid hoogtij en het is net of in deze coronatijd de sfeer nog beter is dan anders. Hoofdtrainer Marco van Rijs is natuurlijk weer ontzettend verheugd dat een veste meute de hitte trotseert, om zich in het zweet te gaan werken. Nu hoefde je daar ook weer niet zo gek veel voor te ondernemen, want bij elke knipoog gutste je het zweet al van het voorhoofd. Er stond een keuzemenu op het programma, waarbij het hardlopen natuurlijk centraal stond, maar daarnaast was er ook nog de mogelijkheid om lekker te badderen in de Slingeplas. Hoe mooi is dat… De coach sommeerde zijn manschappen om de Garmins in te stellen en de ploeg zette koers in de richting van Bredevoort, via een prachtig slingerend traject. Zelf zat de oefenmeester op de transporter en de bak zat brekende vol met bidons, handdoeken, zwembrilletjes en wat al niet meer. Onderweg vertelde de immens populaire trainert, dat hij onlangs lid was geworden van de BSV, de Barloër Schwimm Verein. De club telt inmiddels een stuk of 10 leden en der Marco heeft er geweldig veel schik in. Een paar keer per week onderneemt de groep de reis vanuit het rustieke Barlo naar de Slingeplas om lekker te poedelen. Volgens van Rijs is het echter een serieuze onderneming, maar een kleine glimlach op zijn gezicht verraad veel, zo niet alles. Bij de zwemvijver in Brevoort aangekomen, vond er een schifting plaats. Niemand minder dan Theo Stronks himself riep de aanwezigen met een beetje of veel zwemvrees bij zich en een stuk of 9 volgden de nestor op de voet om een extra lus te draven. De overig maakten zich klaar voor het zwemgedeelte van de avond, dat bestond uit een heen- en terug parcours. In de verte waren wat eenden aan het dobberen en de verste duck vormde het draaipunt. Deze rotzak had echter al snel in de gaten wat zijn rol was deze avond en liet zich steeds verder afdrijven. De geplande afstand werd zodoende door de traagste zwemsters ver overschreden, zeker toen een fuut zich er ook nog eens mee begon te bemoeien. Afijn… na een heel klein half uurtje arriveerden ook de minst snelle waterratten de haven en werden de neuzen geteld, voordat er weer voet aan land mocht worden gezet. Juist nadat het licht op groen werd gezet, ontstond er nog bijna muiterij, toen een dissonant uit de A-selectie met modder begon te gooien naar de trainer. Een bijzonder laffe en zeer onfatsoenlijke daad natuurlijk en de raddraaier had geluk dat hij niet werd verzopen door de woedende omstanders. Gelukkig kon deze actie de pret niet vergallen en veelal drijfnat zette het gezelschap weer koers richting de thuisbasis, nadat ook de niet-zwemmers waren aangesloten. Marco had al snel in de gaten, dat sommigen nog behoorlijk wat energie hadden en besloot nog snel effen een beste versnelling door te voeren. De aanwezigen die net wat minder hitteproof bleken te zijn besloten rustig door te hobbelen, toen de rest de flink in de beugels ging. Uiteraard stond het enigste stoplicht tijdens de terugreis op rood en zo klonterde het gezelschap, bijna op de gewenste afstand van 1,5 meter weer samen. Eendrachtig werd de laatste kilometer afgelegd in een heel prettig tempo, zodat het praten gewoon door kon gaan en de groep als een geheel het clubhuis bereikte. Uiteraard volgde de na-babbel en liet de trainer weten weer bijzonder trots te zijn op zijn trouwe volgelingen. Na alle bedankjes in ontvangst te hebben genomen, gaf Marco aan dat er bij aanhoudende hitte meer van dit soort trainingen zullen volgen en dat idee werd uiteraard met gejuich begroet.

Zo komt de B-selectie samen deze zomer zeker door, daar zorgt trainert van Rijs wel voor…..     

AVA`70 doet het niet alleen in Aalten e.o. goed, maar ook ver daarbuiten is de vereniging graag gezien. In het voorjaar bracht een ruime delegatie van het SKB uit Winterswijk een bezoek aan het Afrikaanse Gambia met als doel om gedurende enkele weken medische hulp en ondersteuning te bieden aan het Kanifing General Hospital in Serrekunda.

Een van de teamleden bij deze missie was Ria Hunting, die als hardloopster actief is bij de B-selectie van AVA`70. Naast het uitgebreide medische programma zijn er uiteraard ook verschillende  momenten, waarin men zich begeeft onder de plaatselijke bevolking. Er worden ook de verschillende goederen meegenomen die ter plaatse worden uitgedeeld. Uiteraard tot groot genoegen van de lokale Gambianen.

Zo kon het dus gebeuren, dat bij een ontmoeting met een groep jongeren het oog viel op een prachtig opvallend geel AVA`70-shirt, dat trots geshowd werd door een jongeman. Overigens waren er ook shirts van AZSV en de Graafschap te bewonderen. Uiteraard werd er door Ria een mooi kiekje geschoten. Mooi dat dit kan!