De eerste stop werd gemaakt bij de ruïne-achtige boerderij Hemmink, waar een hele fijne groepsfoto werd gemaakt. Jammer dat er vervolgens gelijk weer werd verder gedraafd, want geen enkele loper had feitelijk oog voor het prachtige historische bouwwerk, waarover de eerste verhalen al in het jaar 1331 zijn opgetekend. Het slingeren in het prachtige buitengebied van Corle hield nog kilometerslang aan, alvorens voor de tweede keer een halt werd gehouden. Dit keer bij het Nationaal Lindenboom-arboretum. Een mooie term natuurlijk voor een parkje, waar je in krap 2 minuten doorheen kunt rennen en vervolgens tegen een houten klimtoren aandraaft. In een enkeling kwam “het kind zijn” weer even boven drijven, dus werd er naar de top geklauterd. Dik 22 treden, dus een flinke inspanning. De menigte beneden kreeg wat flauwekul toegeroepen en verder baalde men op de begane grond vooral van het feit dat er minutenlang gewacht moest worden. Na een ruime 10,2 kilometer volgde een splitsing in het parcours en de keus was feitelijk eenvoudig: of je liep naar de finish of draafde nog een half uurtje mee in de richting van Bredevoort.