Op woensdag 27 december vond de jubileumeditie van de Late Kerst Vroege Nieuwjaarsloop plaats, met als vertrekpunt het DRU-complex in Ulft. Dit keer had het hardloopgebeuren een heuse primeur. Voor het eerst vond een voorselectie plaats. Potentiele deelnemers moesten op 2e Kerstdag, uiterlijk om 20.34 uur, hun werkelijke lichaamsgewicht doormailen aan de organisatie. Vervolgens heeft de 1-koppige directie in de persoon van Geert Wevers zich over de lijst gebogen en bepaalde, dat 3 atleten op de fiets naar de start dienden te komen, om extra calorieën te verbranden. Dat het hier toevalligerwijs in alle gevallen om vrouwen ging, zette de boel gelijk al op scherp. Maar het trio verscheen keurig in regenpak op de bicyclette en netjes op tijd bij de ingang van het Schaftlokaal, om vervolgens 20 minuten bezig te zijn, om de natte handel uit te trekken. Afijn, om effen na 10.00 uur was het tijd voor vertrek, dat altijd wordt vooraf gegaan door het maken van een hele fijne groepsfoto. Een toevallig passerende dame van de schoonmaakploeg mocht dit toch betrekkelijk eenvoudige klusje uit gaan voeren, maar voor haar bleek dit toch een flinke kluif. Het resultaat was gelukkig geheel naar wens van de opdrachtgever en zo kon het gezelschap op pad o.l.v. Rick Klein Hesselink, een enorme sympathisant van AVA`70. De selectie, die in zijn kielzog mee huppelde was ijzersterk en bevatte maar liefst 4 kanjers, die de GUV Marathon solo hadden afgelegd. Nadat we de grote gieterij achter ons hadden gelaten, slingerde een mooi paadje de kleine kolonne richting het Engbergse natuurgebied. Dat topsport keihard is moest de jonge hinde van Verwaaijen al na een kleine 2 kilometer ervaren. Het kerstmaal lag haar net iets te zwaar op de maag en 4 tellen na het afmelden, had ze hier al geen last meer van, maar doorgaan was ook geen optie. Het parcours over schelpenpaadjes, een bosgebied en zandpaden, leidde het bijzonder spraakzame gezelschap naar golfbaan `t Lohr, waar bar overigens bar weinig te doen was. Het volgende TOP-punt was kippenvreetschuur van Hal, waar de serene rust zelfs ongekend was, maar waar onze molenmakker toch wel wat onrustig begon te worden. Achter het restaurant staat immers de molen van Voorst en Walter durfde het bijna niet te vragen, maar onze huisfotograaf schoot al snel toe voor een nostalgisch kiekje. Weer een blij gezicht extra en dat voor weinig. Geluk zit hem soms zo in kleine dingen, dat bleek maar weer. Exact op kilometerpunt 8,9 vond er een splitsing in het peloton plaats. Ingrid is op de weg terug en haar lichaam gaf aan, dat ze verder moest gaan in de wandelmodus. Dicky L, charmant als altijd, besloot haar te vergezellen, al gaf hij ruiterlijk toe, dat ook zijn lijf ietske tegensputterde. Terwijl de rest de weg vervolgde en met een omtrekkende beweging de terugtocht naar de DRU had ingezet, verliep het met beide wandelaars wat stroever. Ze bleken aan de verkeerde zijde van de IJssel te lopen en zaten dus een tikkeltje in de rats. Het verhaal wil dat ze zwemmend naar de overzijde zijn gedreven, maar uiteraard zijn daar maar heel weinig getuigen van. Het weer was immers niet ze erg best. Regen en wind maakten het niet uitdagend, laat staan aangenaam. Eenmaal terug bij het Schaftlokaal, was de selectie ineens weer helemaal compleet. Effen frisse shirts aan, behalve onze zeemeermin en vervolgens op naar de koffie. De gratis traktatie bestond dit keer uit bananen en daar werd het aperitiefje mee geopend. Toen op Google ineens te lezen was, dat bananen erg goed blijken te zijn voor extra seksuele inspiratie, propte onze zingende buschauffeur in no time een flinke tros naar binnen. De tijd zal het leren of deze tip tot het gewenste resultaat heeft geleid.
De koffie werd redelijk snel geleverd en ook de viskommen met warm water, die voorgeschoteld werden aan degene die thee had besteld, volgde vlot. Dit in tegenstelling tot de tosti`s, waarvoor een wachttijd stond van een kleine 40 minuten. Maar het moet gezegd, ze waren meer dan prima. Het emotionele moment van afscheid nemen kwam nabij, maar niet voordat er een kleine collecte had plaatsgevonden. Onze gids voor 1 dag, loopt in 2018 de Marathon van New York en doet dit als ambassadeur van KiKa. Dit was de 17 selectielopers van AVA`70 wel een fijne steun in de rug waard.
De 10e editie van de Late Kerst Vroege Nieuwjaarsloop was er absoluut weer eentje van het betere soort en terwijl het gros van de club in de warme auto naar Aalten e.o. toerde, stapte het trio afvallers weer op de stalen ros… honderden calorieën minder, maar wel een mooie, toeristische hardloopervaring rijker!
