“AVA`70 GAAT DERRRANNN……”
Bij AVA`70 verloopt de ledenvergadering jaarlijks eigenlijk net even iets anders dan gebruikelijk is bij dit soort clubactiviteiten en dat was ook dit keer weer het geval. In een bomvol clubhuis opende voorzitter Rudi Meinen om even na half 9 de vergadering. De laatste hardlopers kwamen met drijfnatte haren snel aangerend maar moesten plaatsnemen in de hal, want de zaal was tot de laatste plek stijf uitverkocht. Speciale gast was deze avond burgemeester Stapelkamp en hij was aanwezig om een beetje sfeer te proeven. Het is niet nagevraagd, maar het heeft er alle schijn van, dat deze missie wel geslaagd is. De agenda werd niet netjes puntsgewijs afgewerkt, maar de preses stak gewoon zijn verhaal van wal en nam de aanwezigen mee in de ontwikkelingen van de club. Het was eigenlijk louter goed nieuws dat het publiek werd voor geslingerd en het ene bericht was nog mooier, leuker en prettiger dan het ander. AVA`70 staat goed op de kaart en wist in het afgelopen jaar weer een aantal prestigieuze titels in de wacht te slepen. Wat ook gratis aan te slepen is, blijkt de voorraad energie te zijn. De zonnepanelen, LED-verlichting en energiezuinige apparaten zorgen voor een prachtig positief overschot. Ook daar is inmiddels al weer een mooie maatregel voor gemaakt, zodat er weer fors bespaard kan gaan worden op de nota. Mooi toch?? De bovenlaag van de atletiekbaan blijft voor problemen zorgen, maar hierover is veelvuldig overleg. Om dit euvel een beetje af te leiden is er voor gezorgd dat de lopers voldoende te kijken hebben bij de beoefening van hun sport door het ophangen van een record aantal reclameborden. Kassa rinkel en de rek is er ook nog niet helemaal uit. Als we het dan toch over geld hebben… Penningmeester Linda Scholten kwam met de jaarcijfers en daaruit bleek dat de club ook in 2018 weer uitstekend had geboerd. Daarnaast werden de vrijwilligers ruimschoots en meer dan terecht beloond voor hun activiteiten en de materialen zijn up to date, zo bleek uit de getallen. De kascontrole hadden alle 673 bonnetjes, facturen en schimmige betalingsstukken stuk voor stuk nageplozen, maar er bleek niet 1 twijfelgevalletje tussen de zitten. Werkelijk een meesterwerk, aldus de uiterst serieus kijkende controleur.
De voorzitter vervolgde zijn betoog met een blik op de toekomst. AVA`70 blijft inzetten op kwaliteit en gaat de ingeslagen weg een prettig vervolg geven. Achter de schermen wordt er hard gewerkt aan de verschillende uitbreidingsplannen, die gedeeltelijk betaald kunnen worden uit het eigen spaarpotje en dat is een prettige wetenschap. Daarnaast wordt er de nodige aandacht besteed aan opleidingen en staat duurzaamheid hoog in het vaandel. Allemaal mooie ontwikkelingen dus, die de goedkeuring van de zaal kregen, middels een hartverwarmend applaus. Rudi Meinen gaf de microfoon door aan medebestuurslid Erwin Wamelink. De praatgrage multitasker had de eer om wat clubleden een ode toe te brengen. Hans Prinsen stapte na een jaar of 6 met een meer dan tevreden gevoel uit het bestuur en werd uitvoerig bedankt voor bewezen diensten. Joke Balke toonde zich een voortreffelijk gastvrouw en begon spoorslags met het aandragen van de diverse zeer toepasselijke en creatieve cadeau`s. Ook het koppel Dave en Chantal Posthumus mocht naar voren komen. Jarenlang vormden ze mede “het gezicht” bij de jeugdafdeling en namen met opgeheven hoofd afscheid. Reden? “We vinden het te leuk!” dat is nog weer eens wat anders dan te zeggen dat je op het hoogtepunt stopt. Hulde en applaus viel hen ten deel. Het gebeurt zelden, maar daarna werd Gerbrand Karsten in de schijnwerpers gezet. De krasse knar is maar liefst 45 jaar aan AVA`70 verbonden en dat was de reden van een fijn betoogje van Wamelink. Gebruikelijker is het eigenlijk om iemand te huldigen die 40 jaar lid is en die eer viel te beurt aan Sien Meinen. De jeugd is haar passie en daar wil ze nog zeker een poosje mee doorgaan. Uiteraard had niemand daar bezwaar tegen en met een brede glimlach nam ze de bloemen in ontvangst. Het tweetal Eric Demkes en Marco van Rijs was het laatste duo dat naar voren mocht komen om fijne woorden van de spreekstalmeester in ontvangst te nemen. Beide waren 25 jaar lid van de club en besloten dit voorlopig ook maar te blijven, want de gezelligheid en sfeer kunnen ze niet missen.
Aan alle festiviteiten kwam nog geen einde, want Rudi Meinen kreeg ook nog wat voor zijn kiezen. Door een tweetal uitstekende prestaties werd hij gehuldigd als snelste atletiekvoorzitter van Nederland. Burgemeester Stapelkamp himself overhandigde hem voor deze eretitel een fraaie beker.
Waarschijnlijk onder het motto dat er toch wel geen vragen zouden zijn, werd de rondvraag pardoes overgeslagen en ineens zag je her en der de vragenbriefjes weer in de broekzak glijden. “Vragen stellen we hier direct en daarmee hoef je echt niet te wachten tot de ledenvergadering,” was het korte en bondige antwoord van Marloes Wensink. Zij is het nieuwe bestuurslid en aanvaardde haar nieuwe job onder luid applaus. Ze besloot dan ook maar gelijk de toon te zetten….
Omdat het sap en de hapjes inmiddels al geruime tijd van hand tot hand gingen, werd besloten om ook de pauze te verschuiven naar het einde van het programma. Het werd de hoogste tijd om kennis te gaan maken met de tweede speciale gast die aanwezig was en dat was niemand minder dan oud-wielrenner Gert Jacobs. De tempobeul van weleer had zijn gezicht al tijdig laten zien in het clubhuis en wist direct dat het wel goed zou komen. En dat klopte volledig. Jacobs was een meesterknecht in zijn jarenlange profcarrière en vertelde uitvoerig hoe de zaken toen zijn beloop kregen. Goudeerlijk deed de Drent zijn relaas en liet de mooie en minder mooie kanten van zijn bestaan horen. Zo miste hij met zijn maten het goud op de Olympische Spelen bij de 100 kilometer ploegenachtervolging, omdat NOC-NSF het niet nodig vond om een 4-tal tijdritfietsen te bekostigen. Iets dat hem uiteraard nog steeds dwars zit. In de jaren `80 was doping een gemeengoed en iedereen gebruikte. Het maakte geen verschil natuurlijk, want uiteindelijk won toch de sterkste. Na zijn carrière, belandde Jacobs door enige vorm van naïviteit in een zwart gat, omdat al zijn hebben en houden er doorgejast werd. Echter, rasoptimist Jacobs kroop uit het dal en door een mix van commitment, samenwerking en trots overwon hij. De toeschouwers luisterden aandachtig naar de oud-wielrenner, die de zaal actief betrok bij zijn betoog.
Na dik een uur kwam Jacobs met een mooi en passend slot:
“Moeten jullie eens luisteren…. Ik ben hier nu een poosje, maar ik merk dat jullie trots zijn op je clubje. Houd dat vooral vast. Het is hier gezellig en jullie stralen plezier uit. AVA`70 is zo sterk als het collectief en ik merk dat dit gewoon goed zit hier! Ik zou zeggen: Derrrannn!”
Mooie woorden natuurlijk, die de breedlachende Gert Jacobs een staande ovatie opleverde. Uiteraard werd op deze positieve beoordeling van de club, een fijne toast uitgebracht en kan AVA`70 weer volle kracht vooruit!
