De leden van het T. en F.-team zijn de afgelopen weken bijzonder actief geweest en zeker niet alleen op de atletiekbaan. De jeugdige AVA-janen zijn in de laatste weken ook druk met het vullen van snoepzakken. De tijd dat het hier ging om enkele honderden zakken, ligt inmiddels ver achter ons. De productie moest dit jaar flink opgevoerd worden, want de bestellingen bleven maar binnenstromen. Bij de eerste 1000 klonk uiteraard een groot gejuich, maar inmiddels is de grens van de 2000 snoepzakken ook al ruimschoots gepasseerd. Het clubgebouw AVA`70 heeft af en toe dan ook veel weg van een grote snoepfabriek, die op volle toeren draait. Af en toe wordt er zelfs tot ver na middernacht ingepakt, uitgepakt, gesnoept en geteld. Met vrolijke Kerstmuziek op de achtergrond, lopen de junioren hun rondjes in de snoepzak-carrousel. Omdat er nog steeds nieuwe aanvragen binnenkomen is het einde nog niet in zicht en zullen de bestaande records in de geschiedenisboeken verdwijnen… Op zaterdag 30 december a.s. vindt de uitgifte in het gezellige clubhuis plaats, dus zal er nog wel even flink gewerkt moeten worden. Maar dat kun je aan deze actieve groep T. en F.-leden wel overlaten.

Met de opbrengst van de snoepzakkenactie kunnen de T&F-leden de deelname aan het trainingskamp deels bekostigen. De groep verblijft van 28 april tot en met 3 mei 2020 op een prachtige locatie in Duitsland! 

Het is al een prachtige traditie van enige jaren..

Op de laatste trainingsdinsdag voor de Kerst trakteert trainer Marco van Rijs zijn manschappen op een prachtige Lichtjesroute door de kern van Aalten. Zoals er van een gedreven coach verwacht mag worden had hij het parcours goed uitzet en dit bleek ook het geval. Maar liefst 3 keer is hij in de aanloop van het speciale gebeuren op pad geweest om te kijken en te keuren. In cognito uiteraard en op verschillende tijdsmomenten, want stel dat er iets zou uitlekken….

De activiteit is altijd bijzonder populair en ook bij deze editie stonden er maar liefst 42 atleten te trappelen van ongeduld. De omstandigheden waren eigenlijk best bijzonder voor de 17^e december. Het was slechts 16,2 graden, dus was er eigenlijke sprake van een verlate Zomeretappe. Het gros van de lopers had de korte bokse dan ook weer uit de kast gehaald en het was zelfs blote armen-weer. Hoe bijzonder is dat een weekje voor de Kerstdagen...

Om even na zeven uur ging de Lighttour 2019 van start en de jaloerse A-lopers keken mismuilend naar de vertrekkende club, zij moesten immers op de baan aan het werk. Gelijk vanaf het begin was het al een feestje met het moois in de straten. Er werd gepraat, gelachen, maar er vloeide ook hier en daar een emotioneel traantje. Natuurlijk van de verlichte pracht en praal, maar ook bijvoorbeeld toen het huis van Theo “de Snor” Stronks werd  gepasseerd en zijn rotstuintje veel oohhh`s en aahhh`s opleverde. Met waterige oogjes liep de sympathieke draver zelf, met rechte rug en de neus in de wind langs zijn stulpje. Na dit hartverwarmende momentje volgden nog talloze TVP`s*. Wat te denken van de hal bij verzorgingstehuis Beth San? De hele meute in de beugels voor het skitterende lampjesspektakel. Een enkeling wilde zelfs perse op de foto en daar werd ook ruimschoots de tijd voor genomen. In de staart van het peloton werd zelfs even overwogen om aan te sluiten bij de mini-Kerstbingo in de zaal, maar hier werd wijselijk toch maar van afgezien. De TROTS van de avond was zonder twijfel, trainert Marco van Rijs. Het loopje liep als de gesmeerde bliksem en bovendien bleven zijn volgelingen keurig gedisciplineerd in rotten van 2 in beweging. Uiteraard viel dit enorm op, want ook elke passant hield bij het aanzien van de expeditie zelfs even stil. Een enkeling schrok, schakelde verkeerd, kreeg de lachers op haar hand, maar bleef rustig zwaaien. Een mooi momentje was ook de stop-en-go bij kerstballenboer Keamingk. Het hele spul moest hier op de foto en dat leverde een plaatje op, waar wijlen Anton Pieck iets heel moois van had kunnen maken. De terugweg leverde ook nog een paar mooie, maar ook hele foute plaatjes op. Sommigen maken er immers wel enigszins een potje van. Foei wat un poppenkast… De volgende rem vond plaats bij een levend monument: op de Kattenberg woont immers de enige echte hardloopprofessor en hij werd gedwongen om het Journaal even “te verlaten”. Het gordijn ging aan de kant en Jan te Brake sr. was blij verrast dat de 43 sportievelingen efkes een groet kwamen brengen. Hoe mooi is dat? De Lichtjesroute krijgt dan ook meer en meer een maatschappelijk karakter, waarbij de ouderen met een bezoekje worden verwend. Overwogen om de volgende editie gelijk een aantal Kerstkaarten mee te nemen en her en der in het dorp te bezorgen.

Nog efkes de bult op en natuurlijk was er ook een foto-momentje op de Markt, waar het voor een kort moment bruiste van de activiteiten. De finale kwam in zicht, al moest daarvoor nog best een smalle passage worden genomen, die zorgde voor enig oponthoud. Wederom vloeide er tranen, dit keer op de Meiberg, waar deelnemer Wim Brinkman een werkelijk juweeltje van een boom in de schijnwerpers had gezet met een aantal bouwlampen. Speciaal voor deze activiteit, dus de atleet overweegt dan ook wel om een kleine bijdrage bij de penningmeester te claimen.

De laatste stop was op uitnodiging. Wesley Hüning, uitbater van Partycentrum `t Noorden had zijn hardloopmaatjes uitgenodigd voor het nuttigen van overheerlijke Hot Chocolate op het gelukkig, verwarmde terras. Uiteraard werd deze geste bijzonder gewaardeerd en het kwam hem op handjes, schouderklopjes, bedankjes en uiteraard op applaus te staan. Wat een held! Ook de tweede shift kreeg nog alle tijd en ruimte om van dit smakelijke aanbod gebruik te maken.

Na dit aperitiefje werd er koers gezet richting de thuishaven, waar na 10,68 prachtige kilometers een einde kwam aan de Lichtjesroute. Genietend en na-rekkend werden de ploeterende en soms klagende A-lopers begroet. Ja, Marco van Rijs had zijn peloton weer een hele fijne avond bezorgd en de marktwaarde van de enthousiaste trainert was nogmaals flink gestegen.

Mooi, dat dit kan!                                                                          

 * TVP: Toeristisch Verlichte Plek

Meer foto's

In 2020 viert AVA`70 haar 50-jarig jubileum en dit wordt dan ook gezien als een prachtige gelegenheid om met een groep enthousiastelingen de marathon van Rotterdam te gaan lopen. Het initiatief kwam van Geert Wevers en Theo Stronks, die beiden 25 jaar geleden ook in Rotterdam schitterden. Er kwam een stroom van aanmeldingen op gang en inmiddels staan er al 45 atleten op de deelnemerslijst, waarvan 31 sportievelingen voor de hele marathon gaan.

Wim Brinkman deed uitleg over de planning voor het tweede voorbereidingsblok van de Road to Rotterdam. De nadruk zal hierbij komen te leggen op de verdere uitbreiding van de kilometers en ook de (gezamenlijke) deelname aan een aantal wedstrijden, zoals de Midwinter marathon van Apeldoorn op 2 februari en  de Achtkastelenloop in Vorden op 1 maart. Daarnaast wordt bekeken of er nog enkele gastsprekers kunnen worden uitgenodigd om de groep te informeren over blessurepreventie, voeding en trainingseffecten. Voorlopig staan de reguliere trainingen op de kalender en natuurlijk de Feestdagen. Begin 2020 wordt gestart met het tweede trainingsblok en “geet ut gas d`r op!” (FR)

Ondanks het feit dat Sinterklaas alweer vertrokken was, vielen de "Core-trainers, Bart Wesselink en Gertjan Bentert, vrijdag 6 december jl. Toch nog in de prijzen. Als dank voor hun grote inzet waren er 2 attenties achtergebleven voor het duo en mochten ze dit uit handen van enkele trouwe volgelingen in ontvangst nemen. 

Elke vrijdagavond van 19.00 - 20.00 uur hebben leden van AVA`70 de mogelijkheid om deel te nemen aan de Core-stabilitytraining en daar wordt dankbaar gebruik van gemaakt. Wekelijks wordt er na een warming-up een circuit met diverse oefeningen afgewerkt. Telkens worden de herhalingen iets zwaarder, omdat de oefentijd langzaam oploopt. Een programma bestaat telkens uit 3 trainingsavonden en wordt afwisselend verzorgd door Bart of Gertjan. Als toetje wordt een Core-training soms afgesloten met de Sally Squat Challenge en dan hebben de spieren het nog eens extra zwaar te verduren. 

De pakjes werden door de trainers Bart en Gertjan onder luid applaus van de deelnemers dankbaar in ontvangst genomen. Het wordt dan ook gezien als een terechte beloning!!!