Na vele uren van voorbereiding was het op vrijdag 20 augustus dan eindelijk zover: AVA meets Texel 2021. Het jaarlijkse uitje van de AVA`70-junioren naar de Wadden is - ondanks corona - dit jaar niet extra bijzonder, maar ook weer wel. Dit jaar is namelijk de vijfde editie én de organisatie van het kamp doet het voor het eerst van A tot Z helemaal zelf.
Rond half 10 trapt buschauffeur Frank het gaspedaal van de bus diep in voor het grootse avontuur en met een lekker tempo wordt het gezelschap feilloos naar de Teso gereden.
Tijdens die rit in de bus worden er tal van gesprekken gevoerd en vooral veel gelachen. Het gezelschap, een schitterende mix van jeugdig AVA-talent tussen de 11 en 15 jaar, is klaar voor een prachtig weekend op Texel en ook best wel benieuwd wat de organisatie dit jaar voor programma in elkaar heeft getimmerd. Even na 13.00 uur reed de bus Texel op en zette linea recta koers richting het strand waar er de mogelijkheid was om de frisse zeelucht op te snuiven. Van deze gelegenheid werd door de AVA-janen ruimschoots gebruik gemaakt. Daarna vertrok het gezelschap richting groepsaccommodatie “Zwaluwhof” in de Koog, waar het inkwartieren even voor de nodige (gezellige) chaos zorgde. Toen de rust was wedergekeerd stond er wederom een bezoek aan het strand en de zee op het programma, maar nu met zwemkleding. Na het nodige vertier kregen de kids lekkere pannenkoeken voorgeschoteld en werd de eerste dag afgesloten met een buitengewoon gezellig kampvuur.
De wekker liep zaterdagochtend al vroeg af, want een nieuwe expeditie volgde. Op de nuchtere maag en gehuld in een stoer kampshirt startte om exact 08.03 uur een duurloop van een kleine 6 kilometer. Uiteraard werd er voor gezorgd dat iedereen de eindstreep haalde, maar dat viel voor menigeen nog niet zo hard mee. Bij terugkomst kon er worden aangeschoven voor het ontbijt en dat was niet aan dovemans oren gericht, want het hardlopen had gezorgd voor de nodige trek. Daarna kreeg het peloton een uurtje of wat voor zichzelf en dat zorgde voor veel sport- en spelactiviteiten rondom het complex: een potje tafeltennis hier, een voetbalwedstrijdje daar. Maar ook tijdens deze uurtjes nam het schitterende geluid van plezier hebbende kinderen de boventoon. Nadat de lunch was genuttigd stond er een nieuwe uitdaging te wachten, waar – tot het moment van vertrek – niemand van wist. Op het strand van De Koog lagen dik 20 pakken en planken klaar voor een heuse surf-les op zee. Terwijl de eerste groep al wiebelend en vooral vallend de golven trotseerde, vermaakte de rest zich met de verschillende strandactiviteiten. Na 1,5 uur werd er gewisseld, zodat iedereen de kans kreeg om te proeven aan het surfen, dat op het oog niet zo moeilijk lijkt, maar in werkelijkheid toch wel flink wat oefening vraagt. Na deze prachtige middag met mooie ervaringen en mooie beelden was het de hoogste tijd om de barbecue aan te steken. De hongerige magen moesten immers wel weer gevuld worden, dus werd het vlees op de barbecue gegooid en namen Erwin en Diederik de taak op zich om 55 hongerige magen goed te vullen. Met resultaat overigens.
Opnieuw werd, toen de avond viel op het Waddeneiland, het kampvuur aangestoken, werd het spel "Weerwolven" van avond 1 ingeruild voor gitaren en zang en kwam er langzamerhand een einde aan een prachtige tweede dag.
Na een korte nacht werd het Aaltense gezelschap zondagochtend wakker en leek het er even op dat regen de grote spelbreker zou gaan worden, maar niets bleek minder waar, want AVA meets Texel is niet compleet zonder een fikse regenbui. Na het laatste ontbijt van het weekend werd opnieuw de hardloopkleding aangetrokken en werd er koers gezet richting de duinen, waar een heuse wedstrijd op het programma stond. De plensbuien hadden er echter voor gezorgd dat het parcours iets verlegd moest worden, maar daar maakte wedstrijdleider Michiel Wellink zich geen zorgen om. Één ronde was 3,5 kilometer en er kon gekozen worden om dit 1 of 2 keer af te leggen. Het was natuurlijk ploeteren geblazen, want de omstandigheden waren verre van ideaal. Toch weerden de jongelingen zich bijzonder dapper en iedereen kwam moe, maar zeker ook voldaan bij de eindstreep aan. Terug bij de groepsaccommodatie stond er een uitstekende lunch klaar en er werd flink gestapeld. Hierna werden de koffers gepakt, de boel opgeruimd en schoongemaakt en was het helaas tijd voor de terugreis. Omdat de oversteek nog een poosje op zich liet wachten werd er besloten om als afsluiting nog een strandwandeling te maken, alvorens er weer koers werd gezet richting de Achterhoek ging. Even over 21.00 uur draaide de bus bij AVA`70 de parkeerplaats op, waar inmiddels alle ouders zich hadden verzameld om de kids te begroeten en mee te nemen naar huis.
AVA meets Texel 2021 wordt bestempeld als één van de mooiste weekenden van de afgelopen 5 jaar en zal een bijzondere herinnering blijven. De AVA`70-junioren hebben met elkaar als groep aan prachtig avontuur beleefd, waar ze nog lang van kunnen nagenieten.
Er wordt nu al reikhalzend uitgekeken naar de editie van 2022 en dat zegt meer dan genoeg!
Elke maand zullen MSc Kinderfysiotherapeut Elke Schuurman en MSc Manueeltherapeut Mark te
Brake een blog schrijven over diverse onderwerpen. Elke zal vanuit haar specialisatie in gaan op
blessures, de preventie van blessures bij kinderen en de motorische ontwikkeling van kinderen. Mark
zal zich voornamelijk richten op diverse onderwerpen binnen de hardloopsport. Dit kan variëren van
hardloopblessures tot diverse trainingsmethodes, denk hierbij aan intervaltraining of heuveltraining.
De blogs worden geschreven aan de hand van de nieuwste wetenschappelijk inzichten en ervaringen
en kennis van de fysiotherapeuten. Elke en Mark zijn beide werkzaam als gespecialiseerd
fysiotherapeuten van Fysio Oude IJsselstreek op de locatie in Terborg, maar sinds vorig jaar ook op
de locatie in Aalten op het terrein van atletiekvereniging AVA’70. Op deze locatie kunt u gebruik
maken van onder andere de specialisaties manuele therapie, kinderfysiotherapie en
sportfysiotherapie.
Hardlopen is een populaire sport in westerse landen, 12-25% van de populatie loopt weleens hard.
Veel van deze hardlopers krijgen een keer te maken met een hardloop gerelateerde blessure.
Hardlopen is namelijk een belastende sport voor je spieren, pezen, botten en gewrichten. Beginnende
hardlopers krijgen gemiddeld 17.8blessures per 1000uur sport, voor gevorderde lopers ligt dit aantal
iets lager namelijk op 7.7blessures per 1000uur sport. Dit komt voor beginnende lopers (uitgaande
van 3uur hardlopen per week) neer op +-3 blessure per jaar en voor de gevorderde loper (uitgaande
van 4uur hardlopen per week) op +-1.5 blessure per jaar. Met deze blog wil ik jullie maandelijks
meenemen in factoren die het blessurerisico mogelijk zouden kunnen verlagen.
De opbouw
In het najaar staan er weer diverse halve en hele marathons op het programma. Na een periode
zonder wedstrijden moet er nu dus weer getraind worden. Hoe bouw je je training nou het beste op
richting jou doel in het najaar om geen blessures te krijgen?
Een belangrijke vuistregel voor de opbouw van de hardloopbelasting is een toename van +-10% per
week. Heb je dus in de coronaperiode, minder of zelfs helemaal niet getraind begin dan niet gelijk op
je oude niveau, maar bouw dit langzaam op. Wat houdt deze 10% regel nou precies in? De 10% regel
geldt eigenlijk voor 2 dingen, namelijk het totale aantal kilometers per week, maar ook voor de langste
training.
Een voorbeeld:
Het laatste jaar heb je 3x per week hardgelopen en kwam je gemiddeld uit op een weektotaal van
40km. Je langste training was rond de 15km. Een vaak gemaakte fout bij veel hardlopers die zich
gaan voorbereiden op een halve/hele marathon is om dan in eens meer te gaan trainen. De gedachte
is vaak, je gaat een marathon lopen dus moeten de duurlopen langer worden. In de eerste week van
je voorbereiding doe je direct een duurloop van 22km en ook de andere 2 training maak je iets langer
namelijk 14km. Dit betekend dat er deze week (50km) een toename is van 25% van het totaal aantal
weekkilometers en een 45% toename van je langste training. Met zulke grote toenames van de
belasting hoef je alleen nog te wachten op een blessure, vandaar de 10% regel.
Een goede opbouw zou zijn om je totaal aantal week kilometers te verhogen naar 44km en je langste
duurloop naar 16.5kilometer. Doordat je binnen een veiligere range van 10% zit neemt de kans op het
krijgen van een blessure sterk af.
Dus houd je rustig in de opbouw van je trainingsbelasting en laat een blessure geen roet in het eten
gooien van jou doel.
Heb je vragen over jou opbouw of wil je extra begeleiding bij jou trainingen richting dat ultieme doel?
Of heb je toch een blessure opgelopen?
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. of 0315-329255
De zomervakantie begint voor de pupillen en junioren van AVA`70 normaal gesproken altijd met het kampweekend, waar het 2 dagen alleen maar draait om het maken van plezier met elkaar. Helaas kon dit deze zomer niet doorgaan vanwege alle coronamaatregelen. De trainers staken de koppen bij elkaar en besloten als alternatief een grote activiteiten dag te organiseren op zaterdag 17 juli jl.
Er hadden zich maar liefst 110 pupillen en C/D junioren aangemeld en zij stonden om 09.00 uur te trappelen van ongeduld om er gezamenlijk een prachtige dag van te maken. Na het welkomstwoord werd er koers gezet naar `t Walfort, waar de begeleiders een bosspel voor de kids in petto hadden. Er werd volop genoten van deze activiteit, die uiteraard de nodige zweetdruppels opleverde en het plezier spatte er dan ook vanaf. Bij terugkomst op het complex van AVA`70 was het tijd voor de lunch en de ouders Frank en Marleen hadden geweldig hun best gedaan, dat was wel helemaal duidelijk.
`s Middags vertrok het hele gezelschap naar Bredevoort voor een heuse vossenjacht. Natuurlijk kun je in een stadje met een groot verleden een monnik, een koe, geit of lakei tegenkomen. Maar een sneeuwpop in juli, een olifant of een dinosaurus is toch wel heel opmerkelijk. En toch gebeurde het allemaal op deze zaterdag. De vossenjacht werd afgesloten met een overheerlijk ijsje bij de Heerlyckheid in het centrum van het stadje. De dag werd afgesloten met een lekkere barbecue, waarbij de kinderen zich tegoed konden doen aan vlees, stokbrood en salade.
Om18.30 uur kwam er een einde aan de activiteitendag van de jeugd en uit de reacties bleek, dat ze er allemaal bijzonder van hebben genoten. De trainers, aangevuld met enkele junioren A/B sloten de dag van met Bubbelbal, dat een combinatie is van sport, spel en plezier en het was dan ook vooral lachen, gieren brullen tijdens deze activiteit. Tijdens de nazit werden de toekomstplannen besproken voor de jeugd en er staat nog voldoende op stapel………. (FR)
Skeelercrack Erwin Wamelink
Als we er dan toch zijn….. Dat zal Erwin Wamelink gedacht hebben, toen hij hoorde dat er op woensdagavond 14 juli jl. een Free Wheel Skeelerwedstrijd plaats zou gaan vinden op sportpark Zuid. De altijd goedlachse jeugdtrainer van AVA’70 is op dit moment een keer of 4, 5 per week op de reserve accommodatie van zijn cluppie te vinden en bedacht zich geen moment. Hij liet zich weer eens voor een nieuw avontuur uitdagen en startte razendsnel de noodzakelijke voorbereidingen. Geheel volgens verwachting, had hij binnen 22 minuten een paar hele fijne leenskeelers gescoord, die vast en zeker niet helemaal zouden passen, maar als er iemand de pijn kan verbijten, dan is het Erwin wel. Slechts weinigen waren op de hoogte van het dappere rolavontuur van Wamelink en het was natuurlijk voor insiders de grote vraag in welke outfit hij aan de start zou verschijnen: een heus Franz Krienbuhl-pakje of gewoon een korte tight met AVA-shirt? Een helm, omdat het moet, maar zeker geen arm- en kniestukken, want dan lijkt het of je angst hebt en daarbij is een beetje asfalteczeem is ook best stoer. Uiteraard verloochende de AVA-jaan zijn afkomst niet en meldde zich uiterst brutaal in zijn gele shirt en met een mooi blauw potje op zijn hoofd op de eerste startrij. Het alleszeggende startnummer 508 stoer op de aerodynamische kleding gespeld. De regen klaterde met bakken op het asfalt en het beestenweer is de neo-skeeleraar op het lijf geschreven. “Hoe zwaarder, des te meer kansen voor mij om te scoren”, zo zal Wamelink gedacht hebben. Dat het valrisico dan ook net effen iets groter is, daar wilde onze rasoptimist niets van weten.
Om exact 18.59 uur klonk het startfluitje en rolde het deelnemersveld van echte helden over het strakke asfalt, dat deze avond dus voorzien was van een laagje regenwater, dat in de wintermaanden zeker voldoende zou zijn voor een prachtige ijsvloer. Wamelink toonde zich gretig als altijd en kroop direct achter de rug van de torenhoge favoriet Thomas Lohuis, ook AVA’70 overigens en goed in tal van sportdisciplines. De strijd ging over 15 rondjes en de regen zou voor en ware slijtageslag op gaan leveren. Onze blonde pijl koos zijn eigen strijdplan en gunde Lohuis zijn overwinning, door hem in de slotfase rustig en gestaag bij hem weg te laten rollen. In een geweldig symmetrische en atletische stijl maakte Wamelink weer eens aan iedereen duidelijk dat hij van alle markten thuis is. Met een podiumplek in het verschiet begon Erwin steeds meer ontspannen te skeeleren en dit was werkelijk een lust voor het oog. In een sublieme eindtijd van 29 minuten en 57 seconden finishte Wamelink als tweede en schreeuwde een oerkreet van genot, die tot ver achter Bocholt te horen was. Een zilveren plek en een prachtig P.R. was een fraaie score in deze, toch redelijk troosteloze ambiance. Wat was Erwin er blij mee en terecht!
Het zou wel eens heel goed mogelijk kunnen zijn, dat het circus “Wamelink on Wheels” een gezellig avondje uit gaat worden in de zomermaanden. Het is immers weer eens heel wat anders dan slenteren over de lokale braderie. Wat zullen zijn fans naar dit sportieve uitje uit gaan kijken. En dat zijn er heel erg veel……